Onlangs vond een uitputtingsonderzoeksconferentie plaats en wat was een van de grootste dingen die deelnemers leerden? Dat 20% van de mensen echte, chronische uitstellers zijn. Dus hoe wordt uitstelgedrag gedefinieerd? Volgens Dr. Joseph Ferrari, een van de organisatoren van de conferentie, is uitstelgedrag "de doelgerichte en frequente vertraging bij het begin of de voltooiing van een taak tot het punt van het ervaren van subjectief ongemak, zoals angst of spijt." Terwijl de meeste mensen af en toe uitstellen, zijn 20% van de mensen chronische uitstellers.
Chronische uitstellers stellen op zo'n manier uit dat het schande en het ondermijnen van doelen veroorzaakt. De verantwoordelijken van de conferentie zeiden dat chronische procrastinators last hebben van 'gebroken huwelijken, verloren banen, leeggelopen dromen, financiële wanorde en problemen met het zelfbeeld'.
Chronische uitstellers zijn niet geografisch of cultureel gegroepeerd, en feitelijk toont onderzoek aan dat het 20% aantal vertaalde over de hele wereld.
Dus als je een chronische uitsteller bent, hoe kun je dan de gewoonte afremmen? Het advies op de conferentie was om: "Accepteer dat veranderen een andere manier is om te leren omgaan met je gedachten en emoties dan om uit te zoeken hoe je je tijd kunt beheren." Kortom, uitstelgedrag is meer een psychologisch probleem dan een tijdmanagement.
Dus als je in die 20% zit, weet dan dat je niet alleen bent. Weet ook dat het geheim van het veranderen van je uitstellende manieren geen levenshacks is, het is een verandering van denkprocessen.