Inhoudsopgave:
Een grondcontract is een overeenkomst voor de aankoop van onroerend goed, waarbij de verkoper de verkoop financiert zonder tussenkomst van derden. Hoewel grondcontracten in elke staat legaal zijn, ontstaat bezorgdheid over eerlijkheid wanneer de verkoper in een dominante onderhandelingspositie verkeert omdat de koper geen financiering door derden kan verkrijgen. Pennsylvania land contract wet verduidelijkt de verantwoordelijkheden van zowel koper als verkopers en details beschikbare oplossingen.
De basis
Op grond van een grondcontract stemt de koper ermee in om termijnen te betalen en stemt de verkoper ermee in om het eigendom aan de koper over te dragen. Hoewel een grondcontract vergelijkbaar is met een onroerendgoed-huurovereenkomst, neemt de koper doorgaans meer verantwoordelijkheid dan een huurder - hij moet de woning meestal op eigen kosten repareren en kan verantwoordelijk zijn voor de verzekering van de huiseigenaar en onroerende voorheffing ook. De verkoper draagt de eigendom niet over aan de koper totdat de volledige koopprijs is betaald.
Taken van de verkoper
De verkoper moet het eigendom gedurende de gehele looptijd van het grondcontract verhandelbaar houden. Titel kan onverkoopbaar worden als er een geloofwaardig juridisch geschil is over de vraag of de verkoper werkelijk het eigendom bezit, bijvoorbeeld, of als een nalatigheid ertoe leidt dat een pandrecht op het onroerend goed wordt geplaatst. De koper kan ook eisen dat de verkoper een schriftelijke verklaring overlegt van reeds betaalde termijnen en het nog te betalen bedrag. De verkoper moet de koper alle belasting- en verzekeringsbewijzen verstrekken en reparatienota's en -bewijzen verstrekken als de koper verantwoordelijk is voor het repareren van het onroerend goed.
Standaard
Een koper kan op twee manieren zijn standaard verzilveren: door niet tijdig betalingen te doen en door niet de vereiste reparaties uit te voeren. De verkoper moet een aangetekende of aangetekende brief sturen naar het laatst bekende adres van de koper, waarbij hij de koper verzoekt om de standaard in gebreke te stellen en hem een respijtperiode te geven. Als de standaard het resultaat is van niet-betaling, moet de respijtperiode ten minste 30 dagen bedragen. Als het resultaat is van een fout bij het repareren, moet dit minimaal 60 dagen zijn.
remedies
Als de koper zijn verzuim niet aan het einde van de gratieperiode geneest, kan de verkoper contractuele rechtsmiddelen tegen de koper aanvragen. Deze zijn beperkt tot het verschil tussen de marktprijs van het onroerend goed en de contractprijs op het moment van het in gebreke blijven en eventuele termijnen die te laat zijn op het moment dat het proces wordt afgesloten. De verkoper kan ook terugbetaling vragen voor de kosten van reparaties door de verkoper die de verantwoordelijkheid van de koper waren. De verkoper kan het eigendom opnieuw in bezit nemen, maar als hij dit wel doet, kan hij het bedrag van de termijnen die verschuldigd zijn na het uitzetten van de koper niet terugvorderen.