Inhoudsopgave:
Variantie is een veel gebruikte risicomaatstaf die beleggers gebruiken om historisch en verwacht rendement te analyseren. Het is het geschatte bereik rond een verwacht rendement, waarbij het werkelijke rendement naar verwachting met enig vertrouwen zal dalen en nauw samenhangt met andere risicomaatstaven, zoals standaardafwijking, volatiliteit en bèta. U kunt variantie berekenen voor elke tijdsperiode, maar het is gebruikelijk om risicomaatstaven op jaarbasis te nemen, omdat het standaard is bij beleggers om risico- en opbrengstmaatregelen in stappen van één jaar bekend te maken en te analyseren.
Variatie van het jaar
De jaarlijkse wekelijkse variantie vergt eenvoudigweg vermenigvuldiging van de wekelijkse variatie met 52, omdat er 52 weken in het jaar zijn. Door de wekelijkse variatie op jaarbasis te berekenen, wordt ervan uitgegaan dat wekelijkse variantie een goede schatting is voor het hele jaar. Er wordt geen rekening gehouden met groei of verlies in de annualisatie wanneer u wekelijkse variantie met 52 vermenigvuldigt. Wekelijkse variantie van 1 procent wordt bijvoorbeeld vermenigvuldigd met 52, wat resulteert in een geannualiseerde variantie van 52 procent.
overwegingen
Cijfers zijn meer statistisch significant als ze over langere perioden worden afgeleid. Een geannualiseerd cijfer hoeft niet noodzakelijkerwijs meer statistisch significant te zijn, vanwege eventuele onnauwkeurigheden in uw aanname dat wekelijkse variantie een goede proxy is voor jaarlijkse variantie. U zult echter merken dat dit nog steeds nodig is om andere belangrijke jaarlijkse risicomaatstaven te berekenen die jaarlijkse variantie als input vereisen. Als u bijvoorbeeld de marktwaarde van een aandelenoptie met een looptijd van een jaar moet schatten, is de jaarlijkse volatiliteit een cruciaal onderdeel van de berekening. Jaarlijkse variantie wordt gebruikt om de jaarlijkse volatiliteit te berekenen. Als u dus alleen solide wekelijkse variantiecijfers heeft, zou u deze op jaarbasis gebruiken voor gebruik bij de berekening.