Inhoudsopgave:
Wanneer overheidsentiteiten of bedrijven besluiten om obligaties uit te geven als een middel om geld te lenen, behouden ze de diensten van een Investeringsbank om te dienen in een intermediaire hoedanigheid. De Investment banker treedt op als adviseur en als underwriter. De functiefunctie van de underwriter bepaalt hoe de opbrengsten van een obligatie-uitgifte worden berekend.
De functie van de Underwriter
Wanneer een investeringsbank een obligatie-uitgifte onderschrijft, de bankier koopt de obligaties van de uitgevende instelling en verkoopt deze aan beleggers. De verzekeraar vordert ook de vereiste documenten in bij de Securities and Exchange Commission en raadpleegt de emittent om de aanbiedingsprijs, rentevoet en voorwaarden voor de obligaties vast te stellen. De verzekeraar die de kosten van deze activiteiten draagt, alsmede betaalt voor juridische bijstand en de obligaties verhandelt. Underwriters kunnen institutionele beleggers uitnodigen om op de obligaties te bieden, deze aan het publiek te verkopen of te onderhandelen over private plaatsing bij grote beleggers zoals pensioenfondsen en verzekeringsmaatschappijen.
The Underwriter's Spread
Een underwriter wordt gecompenseerd door middel van de verspreiding. De obligatie-emittent verkoopt de effecten aan de underwriter tegen een korting van de beoogde prijs. De verzekeraar houdt dit verschil, of spreiding, wanneer beleggers de effecten kopen. Een typische spread voor een obligatieprobleem kan 0,5 tot 1 procent zijn. De underwriter kan bijvoorbeeld een obligatie-uitgifte kopen voor 99 procent van de nominale waarde en de obligaties aan beleggers voor 100 procent par bieden. Stel dat een investeringsbank een obligatie-uitgifte van $ 20 miljoen bij 99 procent van de nominale waarde onderschrijft. Als de underwriter de aanbiedingsprijs van 100 procent pari ontvangt, is dit hoe de cijfers uitpakken:
- De obligatie-uitgever ontvangt een opbrengst van 99 procent van $ 20 miljoen, of $ 19,8 miljoen.
- De underwriter ontvangt een bruto-opbrengst van de verkoop van de obligaties van $ 20 miljoen.
- De underwriter behoudt de netto-opbrengst - de spread - van $ 20 miljoen minder $ 19,8 miljoen of $ 200.000.
De verzekeraar moet de uit de spread gemaakte kosten betalen. Wat overblijft is winst.
De risico's van acceptatie
Wanneer een obligatie-uitgifte wordt aangeboden aan beleggers, is er geen garantie dat de effecten zullen worden verkocht tegen de aanbiedingsprijs. Obligatie-emittenten dragen dit risico over door de effecten aan de underwriter te verkopen. Het is mogelijk dat beleggers de prijs van de obligaties zullen opbrengen en de verzekeraar zal een grotere spread verzamelen dan verwacht. Het is echter ook mogelijk dat de geldende rentetarieven zullen veranderen of dat de kredietrating van de obligatie-uitgever niet goed genoeg zal zijn om beleggers aan te trekken. In dergelijke gevallen kan het zijn dat de verzekeraar de obligaties moet verkopen tegen een prijs die lager is dan de aanbiedingsprijs, waardoor de spread wordt beperkt en verlies wordt geleden. Underwriters vormen meestal een syndicaat om het risico te beheren door andere investeringsbankiers uit te nodigen om de verantwoordelijkheid te delen voor het vermarkten van de obligatie-uitgifte.Het risico voor de underwriter is verdeeld onder de leden van het syndicaat.