Inhoudsopgave:
Afschrijving is een middel voor kostentoewijzing voor kapitaalgoederen. Bedrijven gebruiken verschillende afschrijvingsmethoden, afhankelijk van de activasoorten, om op passende wijze rekening te houden met afschrijvingskosten over meerdere boekhoudperiodes. Een afschrijvingslast kan worden uitgedrukt als de afschrijvingsbasis van een actief vermenigvuldigd met het afschrijvingspercentage, wat de belangrijkste aandachtspunten van de afschrijvingsmethode zijn. De degressieve afschrijvingsmethode en de lineaire methode definiëren de afschrijvingsbasis en het afschrijvingspercentage op een andere manier.
Afschrijving Basis
Afschrijvingsbasis is de kostprijs of waarde van een actief dat als kosten wordt opgenomen over meerdere boekperiodes. De initiële afschrijvingsbasis, of het saldo van de waarde van een actief aan het begin van de eerste periode, is vaak de aanschafwaarde van een actief minus eventuele restwaarde, wat de resterende waarde van het actief is nadat het is verwijderd uit de service. Afhankelijk van de gebruikte afschrijvingsmethode, kunnen bedrijven een constante afschrijvingsbasis hebben voor alle perioden of deze kan van periode tot periode worden gewijzigd. De wijziging wordt uitgevoerd door de afschrijvingskosten van een periode af te trekken van het bedrag van de afschrijvingsbasis aan het begin van de periode om te komen tot de afschrijvingsbasis voor de volgende periode.
Afschrijvingspercentage
Een afschrijvingspercentage kan worden uitgedrukt als een percentage of een fractie. Sommige afschrijvingsmethoden gebruiken een constant afschrijvingspercentage voor alle perioden; sommige gebruiken variabele snelheden voor verschillende perioden; en anderen kunnen koersen gebruiken die gedurende het leven van een actief afnemen. Met dezelfde afschrijvingsbasis resulteert het gebruik van verschillende afschrijvingspercentages in afschrijvingskosten van verschillende bedragen. Bepaalde afschrijvingsmethoden berekenen de afschrijvingspercentages op basis van het aantal jaren van de gebruiksduur van een actief.
Rechte lijn
De lineaire afschrijvingsmethode maakt gebruik van zowel een constante afschrijvingsbasis als een constante afschrijving gedurende alle perioden. De afschrijvingsbasis voor elke periode is de aanschafwaarde van een actief minus eventuele restwaarde. Voor een activum van 10 jaar bedraagt het afschrijvingspercentage een tiende of tien procent van het afschrijvingspercentage van 100 procent. De lineaire methode veronderstelt dat een actief in waarde of bruikbaarheid in de loop van de tijd daalt, wat conceptueel geschikt is voor activa die zelfs voordelen bieden gedurende hun hele economische levensduur.
Afnemende balans
De afnemende-balansmethode van afschrijvingen is deels gebaseerd op de lineaire methode omdat de afschrijvingsratio een veelvoud is van de lineaire afschrijvingsrente. Het afschrijvingsritme van de afnemende-balansmethode kan bijvoorbeeld tweemaal de lineaire afschrijvingsprijs zijn als de methode met het dubbele degressieve saldo wordt gebruikt. Net als de lineaire methode heeft de degressieve afschrijvingsmethode een constant afschrijvingspercentage; In tegenstelling tot de lineaire methode gebruikt de degressieve afschrijvingsmethode een afnemende basis voor de afschrijving die elke periode verlaagt met het bedrag van de afschrijvingskosten voor die periode. Merk op dat de startwaarde voor afschrijvingen de volledige aanschafwaarde van een actief gebruikt, maar dat het actief alleen naar zijn restwaarde wordt afgeschreven.