Inhoudsopgave:
Een ziekte of verwonding, inclusief zwangerschap, die voorkomt dat iemand voor een korte periode gaat werken, wordt meestal een kortstondige handicap genoemd. In de meeste gevallen is een arbeidsongeschiktheid op korte termijn er een waarvan een werknemer verwacht dat hij zich in korte tijd zal herstellen. Deze tijd kan verschillen van werkgever tot werkgever, maar is meestal beperkt tot maximaal 180 dagen.
Geschiedenis
Kortetermijnongeschiktheid, zoals gedefinieerd door de wet, is een relatief nieuw concept in de Verenigde Staten. Een wijziging uit 1978 op titel VII van de Civil Rights Act van 1964 maakte zwangerschapstekort in de VS onwettig. Dit was de eerste poging van de regering om werknemers te beschermen in gevallen van kortetermijnhandicaps. Hoewel slechts vijf staten in de Verenigde Staten op dit moment op korte termijn arbeidsongeschiktheidswetten in de boeken hebben, worden de meeste Amerikaanse werknemers in gevallen van kortdurende ziekten beschermd door de Family Medical Leave Act van 1993.
Functie
De term "kortetermijnongeschiktheid" wordt over het algemeen gebruikt voor verzekeringsdoeleinden. Hoewel veel bedrijven ervoor kunnen kiezen om een arbeidsongeschiktheidsverzekering voor werknemers aan te bieden, wordt dit over het algemeen als een voordeel beschouwd. De Family Medical Leave Act biedt werkbescherming voor sommige kortetermijnhandicaps. Niet al deze ziekten of letsels worden echter door de wet beschermd. In de meeste gevallen biedt arbeidsongeschiktheid op korte termijn alleen geld aan werknemers.
Kenmerken
Kortlopende arbeidsongeschiktheidsverzekering biedt over het algemeen een percentage van het inkomen of een vooraf bepaalde uitkering aan de werknemer tijdens een kwalificerend ziekteverlof. In veel gevallen neemt het bedrag na verloop van tijd af. Dit wordt gedaan om werknemers aan te moedigen om na hun handicap weer aan het werk te gaan. Een werknemer kan bijvoorbeeld 100% van het inkomen ontvangen voor de eerste twee weken van het verlof, maar krijgt daarna slechts 66%.
overwegingen
Het is van essentieel belang voor zowel werkgevers als werknemers om kortetermijnhandicaps en -voorschriften te begrijpen om uitbuiting te voorkomen. Werknemers moeten bijvoorbeeld hun rechten kennen om te kunnen herkennen wanneer ze worden geschonden. Omgekeerd moeten werkgevers stappen ondernemen om ervoor te zorgen dat werknemers hun kortetermijnuitkeringen voor arbeidsongeschiktheid niet ten koste van de organisatie uitbuiten. Werkgevers moeten ook begrijpen dat er gevallen zijn waarin het mogelijk is om volledig in overeenstemming te zijn met FMLA-wetten en tegelijkertijd titel VII te schenden. Het is essentieel om de complexiteit van beide wetten te begrijpen om in overeenstemming te blijven.