Inhoudsopgave:
De tweede laag is een van de drie niveaus waaruit de kapitaalstructuur bestaat die bij banken wordt aangetroffen. Tier one capital bevat het belangrijkste kapitaal van een bank en bestaat voornamelijk uit gewone aandelen en ingehouden winsten. Het vermogen op lijst 2 is beperkt tot 100 procent van niveau één en wordt beschouwd als een secundair niveau van bankkapitaal dat voornamelijk bestaat uit herwaarderingsreserves, die bedragen bevatten die verband houden met waardevermeerderingen van bedrijfsactiva; algemene verliesvoorzieningen of bedragen die ongeïdentificeerde verliezen absorberen; en achtergestelde schulden, zoals obligaties. Tier twee-obligaties zijn een vorm van achtergestelde schulden omdat ze geen eerste claim hebben op activa in het geval van een bankliquidatie.
Kenmerken
Op Tier 2-obligaties geldt een minimale looptijd van vijf jaar en deze zijn onderhevig aan reguliere afschrijvingen. Deze obligaties worden soms uitgegeven als onderdeel van door activa gedekte waardepapieren, of effecten die worden ondersteund door een onderliggende pool van activa, en collateralized mortgage obligations, een concept waarbij hypotheken worden omgezet in obligaties om ze aan beleggers te verkopen.
Potentiële voordelen
Advocaten Mark Van Der Weide en Satish M. Kini schrijven in de Boston College Law Review over het vermogen van achtergestelde schulden, zoals tier two-obligaties, om het nemen van bankrisico's te beperken vanwege de aanwezigheid van langetermijnaandeelhouders die een waakzaam oog op hun investeringen. De marktreactie van deze houders van langetermijnschuld op door de bank genomen maatregelen kan toezichthouders op potentiële problemen wijzen. Het uitgeven van dit type schuld verhoogt ook de openbaarmaking van financiële informatie door banken, wat resulteert in een grotere transparantie van de activiteiten van de bank.
Risico niveau
Aangezien het om een vorm van achtergestelde schuld gaat, worden beleggingen op lijst 2 beschouwd als een risicovollere vorm van belegging die een hoger rendement moet hebben. Beleggers lopen het risico niet op hun belegging te incasseren als de bank insolvent wordt omdat ze een secundaire vordering op activa hebben. Het bedrag van de Tier 2-obligaties uitgegeven door een bank kan worden gebruikt als een maatstaf voor het vaststellen van de hoeveelheid depositoverzekeringspremie die door de Federal Deposit Insurance Corp. of FDIC aan de bank in rekening wordt gebracht.
Rendement
Tier 2-obligaties worden niet beschouwd als een aantrekkelijke vorm van schuld voor banken als gevolg van de hogere rentetarieven die de emittent moet betalen. Beleggers verdienen een hoger rendement vanwege het hogere risico dat aan de investering verbonden is. Andere risicopremies en -convenanten kunnen door schuldhouders worden onderhandeld als aanvullende investeringsbescherming.