Ah, geld. De bron van alle kwaad. Het kan je geen geluk kopen. Of liefde. Maar het kan voedsel en een huis en een auto kopen.
tegoed: sanjagrujic / iStock / GettyImagesIk wou dat ik me dat had gerealiseerd toen ik jonger was.
Mijn ongezonde houding met geld begon al op zeer jonge leeftijd. Toen ik 8 jaar oud was, ontdekte ik dat mijn ouders al hun munten verzamelden en in kleine potjes rond het huis deden. Ze deden nooit echt iets met ze, dus ze lagen daar gewoon stof te verzamelen. Hoe verspillend, toch? Dus besloot ik om ze te helpen en die verandering te gebruiken: door het te stelen, met mijn fiets drie mijl naar de dichtstbijzijnde supermarkt te rijden en elke cent aan snoep te spenderen. Dat was misschien ook het begin van mijn problemen met gewicht, maar dat is iets anders. Ik heb die dag een belangrijke en zeer slechte les geleerd: je kunt geld lenen, dingen kopen die je wilt, en het nooit meer terugbetalen!
Die les zou in ongeveer 20 jaar terugkomen om me in de kont te bijten.
Snel vooruit naar 2002. Ik studeer en werk parttime. Mijn ouders betaalden mijn lesgeld en kost en inwoning, dus ik had een beetje extra te besteden. In afwachting van een hete date besloot ik om een nieuwe outfit te kopen om indruk te maken op welke verliezer ik die week uit Myspace ontmoette. Ik vond dat ik zeker wist dat het een adorben halter top a la Sarah Michelle Gellar in haar was Buffy dagen bij Lord & Taylor.
Als ik ga betalen, vraagt de aardige dame aan de toonbank of ik 15% wil besparen door een betaalrekening te openen. Wil je me vertellen dat ik het geld niet in mijn zak hoeft te spenderen, en geef je me een korting? Welk geluk! Ik betaalde die $ 22 top op mijn allereerste creditcard en vergat het meteen. Nog eens vier jaar vooruit en ik krijg al die oproepen van incassobureaus. Wat bedoel je, ik ben je meer dan $ 400 dollar verschuldigd? Ik heb nog nooit een creditcard gehad … oh, wacht. Yup, die $ 22 top was veranderd in $ 400 dankzij late vergoedingen en rente.
En zo begonnen mijn kredietproblemen. Je zou denken dat ik daarna heb geleerd, maar nee. Het duurde bijna een decennium, ongeveer $ 30.000 aan schulden, en verpestte het krediet van mijn man voordat ik echt mijn les had geleerd.
Ik heb letterlijk alles fout gedaan wat je maar kunt bedenken met geld:
Geen grote reden om enorme hoeveelheden schulden af te lossen? Controleren.
Kon u geen cent sparen voor moeilijke tijden? Controleren.
Leefde boven elke hoek mijn weg uit? Controleren.
Heb ik toekomstige pensioenplannen geschrapt door mijn 401k te verzilveren toen ik 32 was? Controleren.
Het is net in de afgelopen twee jaar dat ik me realiseer hoe erg het eigenlijk is geworden. Na elke betaalcheque hebben we ongeveer $ 20 na rekeningen en boodschappen. Ik zit vaak en vraag me af waarom ik dit mezelf in hemelsnaam heb aangedaan. Ik ben geen dom persoon, maar ik heb misschien wat problemen met de beheersing van impulsen. De end-caps op Target bellen naar mij. Heb ik dat nodig? Niet Misschien? Het is te koop! NEE.
Dus alsjeblieft, voor de liefde van Benjamin Franklin (of binnenkort, Harriet Tubman), luister naar mijn waarschuwing en leer van mijn fouten.
Tenzij je ervan houdt om een baan te hebben en nog steeds geen zakgeld hebt, koop dan geen stront die je niet nodig hebt. Als u het moet hebben, contant betalen.
Als u wel krediet moet gebruiken, betaalt u de rekening elke maand of zo snel mogelijk volledig af. Betaal niet alleen het minimum saldo.
Leg geld weg met elk salaris en raak het niet aan! Noodsituaties gebeuren, je moet voorbereid zijn.
Ik weet dat dit echt een basisadvies lijkt. Iedereen kent dit soort dingen. Maar weten en doen zijn twee totaal verschillende dingen. Het 2015 SHED-rapport van de Federal Reserve (spannende lezing, btw) gaf aan dat minder dan de helft van de Amerikaanse gezinnen een noodsituatie van $ 400 zou kunnen dekken als de behoefte zich zou voordoen.
De eerste stap naar succes is het stellen van doelen. Als u te veel geld uitgaf, stop het dan. Als je schulden hebt, betaal het dan. Als je een magere spaarrekening hebt, maak het dan beter. Als u een pensioenplan heeft, raak het dan niet aan.
Je toekomstige zelf met dank je.