We willen onszelf beschouwen als rationele wezens, waarbij we altijd de beste beschikbare gegevens gebruiken om de beste keuzes te maken. Jammer dat onze ingewanden vaker wel dan niet in de weg zitten. We nemen veel beslissingen in de darm, en een recente studie heeft een redelijk goed idee waarom.
Twee marketingprofessoren hebben zojuist een studie gepubliceerd via de American Psychological Association over waarom we zo gehecht zijn aan onze eigen intuïtie. Ander onderzoek heeft aangetoond dat langzame, weloverwogen keuzes vaak het beste uitpakken voor ons, en dat psychologische afstand de beste resultaten oplevert voor grote beslissingen. En toch vinden onze hersenen totaal manieren om een uitspatting te rechtvaardigen of ons te laten verlangen naar luxegoederen. De processen voor beide lijken behoorlijk verschillend, maar we lijken te geloven dat darm-beslissingen meer zeggen over ons innerlijk dan koude rationaliteit.
"Ons onderzoek suggereert dat individuen die focussen op hun gevoelens bij het nemen van beslissingen … hun gekozen opties als meer consistent zien met wat essentieel, waarachtig en onwrikbaar aan zichzelf is", zei Sam Maglio in een persbericht. Met andere woorden, omdat een besluit lijkt te komen van een onbekend innerlijk proces, geloven we dat het een weerspiegeling is van wat we het diepst en ernstig verlangen. Een domme beslissing weerspiegelt dan wie we werkelijk zijn.
Door dat proces te maken over identiteit in plaats van keuze neigen mensen ertoe zich moeilijker aan de beslissing te houden, ongeacht het bewijsmateriaal ertegen. Het kan alles verklaren, van merkloyaliteit tot persoonlijke politiek, tot het kiezen van onze favoriete route naar het werk. Er is niets inherent aan de hand met een goed gekozen beslissing, maar vergelijk het zelf: het komt er zeker op neer dat u in plaats daarvan met gegevens wilt werken.