Inhoudsopgave:
Bedrijven geven aandelen uit aan beleggers om zo aandelenfinanciering veilig te stellen. Van daaruit fluctueren de koersen van aandelen in functie van het type uitgegeven aandelen en de winstgevendheid van het bedrijf. Als belegger is het mogelijk om honderdduizenden, zo niet miljoenen dollars aan lange-termijnwinsten op te halen uit deze marktaandelen. Drie soorten marktaandelen omvatten gemeenschappelijke investeringen, preferente beleggingen en beleggingsfondsen. Deze drie aandelenklassen hebben verschillende risico-versus-beloningsprofielen.
Preferente aandelen
Preferente aandelen ontlenen hun naam aan het feit dat ze senior activumvorderingen bevatten boven die op gewone aandelen. In geval van faillissement dienen preferente aandeelhouders voorafgaand aan gewone aandeelhouders te worden betaald uit de opbrengsten van eventuele liquidatie van activa. Voorkeursdividenden hebben ook prioriteit. Gemiste preferente dividenden worden geaccumuleerd en het totaal moet worden uitbetaald voordat gewone aandeelhouders dividenden ontvangen. Preferente aandelenbeleggingen zijn echter ondergeschikt aan obligaties.
Vanwege preferente aandelen zijn preferente aandelen conservatievere beleggingen, in vergelijking met gewone aandelen. Als belegger kunt u preferente aandelen vragen om hun relatieve stabiliteit en hoge dividenduitkeringen. Bedrijven zijn ook frequente kopers van preferente aandelen. De IRS breidt speciale belastingvoordelen uit voor Amerikaanse bedrijven die dividenden ontvangen van andere binnenlandse bedrijven. Houd er rekening mee dat preferente aandelen geen stemrecht hebben.
Gewone aandelen
Vanwege hun lagere vermogensvorderingen, zijn gewone aandelen beleggingen met een relatief hoog risico en hoge rendementen. In het faillissement van bedrijven ontvangen gewone aandeelhouders contanten uit de verkoop van liquiditeiten na zowel preferente aandeelhouders als obligatiehouders. Aandelenprijzen voor gewone aandelen zakken daarom vaak in de richting van nul in het faillissement van bedrijven. In termen van opwaarts potentieel kunnen prijzen voor gewone aandelen echter oneindig benaderen. Deze dynamiek is te wijten aan het feit dat de waardering van gewone aandelen de winst van bedrijven nauwlettend volgt, die onbeperkt zijn. Vanwege de volatiliteit zijn beleggingen in gewone aandelen idealer om te bouwen aan langetermijndoelstellingen, zoals pensioen- en collegegeldkosten.
Aandelen van gewone aandelen hebben stemrecht op de onderliggende onderneming. Als zodanig zijn gewone aandelenbeleggingen doelwitten voor grote beleggers die managementbeheersing zoeken. Om een bedrijf te besturen, zou een investeerder meer dan 50 procent van zijn uitstaande aandelen kopen en stemmen. Van daaruit kan de belegger de raad van bestuur vervangen en een nieuw managementteam inhuren. Om een corporatie rechtstreeks te kopen, zou een belegger een bod doen op al zijn uitstaande gewone aandelen.
Aandelen van beleggingsfondsen
De Securities and Exchange Commission (SEC) beveelt beleggingsfondsen aan voor kleinere beleggers, die op zoek zijn naar diversificatie en professioneel geldbeheer. Eén beleggingsfondsaandeel geeft recht op een grotere beleggingspool die honderden verschillende effecten bezit. Voor actieve beleggingsfondsen wisselt een managementteam regelmatig beleggingen uit in overeenstemming met hun visie op de wereldeconomie. Index beleggingsfondsen kopen en houden echter gewoon een mandje met effecten aan om een bepaald bedrijfsonderdeel te vertegenwoordigen. Aandeelhouders in beleggingsfondsen kunnen stemmen over kwesties die hun specifieke fonds betreffen, maar zijn geen stemgerechtigde aandeelhouders van bedrijven die in het fonds worden gehouden.