Inhoudsopgave:
- Je verdraait jezelf in een krakeling om anderen te plezieren
- U vraagt niet om meer geld.
- Je voelt de onophoudelijke drang om mensen te redden
Ik moet een bekentenis doen: ik ben een herstellende onderkoning.
Wat is een underearner, vraag je? In een notendop, het is iemand die niet genoeg geld verdient, meestal vanwege zijn eigen onzekerheden.
Ik heb jarenlang op deze manier geleefd. Pas toen ik me realiseerde dat ik een onderwijzer was en het toen aan mezelf had toegegeven, kon ik de nodige stappen ondernemen om het te veranderen.
In dit artikel ga ik een aantal van de signalen die op onderleren duiden, beschrijven. Hoewel ik op deze afdeling veel genezing heb gedaan, zijn de tekenen waar ik het over ga hebben nog steeds dingen die ik elke dag in de gaten moet houden. Daarom heet het herstellen, niet genezen.
Je verdraait jezelf in een krakeling om anderen te plezieren
Onverschillen zijn bang om mensen teleur te stellen. Dit betekent dat ze zichzelf in een krakeling zullen verdraaien, meestal boven en boven wat zelfs nodig is, om een klant, klant of hun baas te plezieren.
U vraagt niet om meer geld.
Iedereen is bang om om meer geld te vragen, maar voor underearners is de angst om meer te vragen chronisch.
Er zijn een paar redenen waarom underearners bang zijn om meer te vragen, waaronder:
- Geloven dat het verdienen van geld uiterst moeilijk moet zijn. Dit is moeilijk om los te laten. Ik moet er elke dag aan werken.
- Bang zijn iemand af te pissen. Anders bekend als het aangename volk dat ik eerder noemde.
- Niet waardig om meer te verdienen. Eigenwaarde en vertrouwenskwesties spelen hier zeker een rol.
- Geloven dat als je net hard genoeg werkt, dat een promotie of een verhoging zal worden gegeven omdat je zo goed bent. Ja, dat gebeurt vrijwel nooit.
- Schuldig voelen. Underearners zijn echt goed in schuldgevoel. We voelen ons schuldig omdat we meer verdienen. We voelen ons schuldig omdat we denken dat als we meer verdienen, iemand anders minder verdient (niet waar). We voelen ons schuldig omdat we geld van klanten hebben gekregen. We voelen ons gewoon schuldig de hele tijd. (Trouwens, ik ben ook een herstellende katholiek. Het schuldgevoel is sterk in mij.)
Deze lijst is absoluut niet volledig, dus ik zou zeker het "Overcoming Underearning" van Barbara Stanny eens willen bekijken als je echt wilt begrijpen waarom underearners zich gedragen zoals ze doen.
Je voelt de onophoudelijke drang om mensen te redden
Veel ondervraagden delen een gemeenschappelijk kenmerk: de noodzaak om mensen te redden.
Hoewel het meestal goed bedoeld is, als we echt eerlijk zijn tegenover onszelf, is het meestal een vorm van codependency waarbij we de validatie krijgen van anderen te redden.
Ik heb bijvoorbeeld een coachingsclient die afstand doet van haar vergoedingen of meteen kortingen aanbiedt bij het citeren van een potentiële klant, omdat zij de behoefte voelt om ze op te slaan. Ze weet dat ze hen kan helpen, en ze wil ze echt helpen, zelfs tot het punt dat ze haar waarde verliest.
Ik werk nu met haar om haar te helpen beseffen dat a) het niet haar taak is om te beslissen wanneer iemand moet opslaan. B) je kunt niet iedereen redden en c) je kunt niemand redden zonder jezelf eerst te redden.
Onderleer is een epidemie die zowel werknemers, contractanten als ondernemers treft. Het beïnvloedt beide geslachten en het maakt niet echt uit hoe oud je bent. Als je denkt dat je een onderwijzer bent tot het punt waarop het je kwaliteit van leven beïnvloedt, kun je deze lijst met hulpbronnen raadplegen voor hulp.