Inhoudsopgave:
Werkloosheid, met name langdurige werkloosheid, heeft zowel voor de hand liggende als subtiele effecten op individuen, gemeenschappen, gezinnen, bedrijven en politieke entiteiten. De impact wordt gevoeld op het persoonlijke, gemeenschaps- en zelfs nationale niveau, waarbij individuen en gezinnen het slachtoffer worden van emotionele, psychologische, spirituele en fysieke effecten. Werkloosheidscijfers, zo droog en afstandelijk van degenen die werken, kunnen een verwoestende tol eisen voor mensen zonder werk. Diezelfde cijfers drijven zakelijke en politieke beslissingen die een vicieuze cirkel van zelfvervullende profetieën creëren - banenverlies gevolgd door economische recessies gevolgd door nog meer banenbesparingen.
Economische / Politieke
Het is moeilijk om de economische en politieke gevolgen van hoge werkloosheid in een samenleving te scheiden, de twee zijn verweven en onderling afhankelijk op zoveel niveaus. Politieke beslissingen die op macro-economisch niveau worden genomen om de stijgende werkloosheid aan te pakken - stimuleringspakketten, werkloosheidsuitkeringen, op de industrie gerichte reddingsoperaties - hebben zowel bedoelde als onbedoelde gevolgen. Het uitputten van publieke middelen in pogingen om de economie te stimuleren en op zijn beurt banen te creëren, kan (of kan) geen resultaten op korte termijn opleveren, maar uitval gaat vaak gepaard met dergelijke beslissingen. Het nationale tekort, evenals de schuld, stijgt en het bbp daalt, creëert nervositeit bij beleggers en een onwil om goed geld na slecht te gooien. Politieke discussie draait om het verhogen van de belastingen om steeds groter wordende tekorten te financieren, beleggers verder te verlammen, kapitaal te bevriezen en het vermogen van bedrijven om expansie te plannen en werknemers in te huren te ondermijnen. Belastingen stijgen als reactie op - u raadt het al - afnemende belastinginkomsten en hogere overheidsuitgaven. De economische productie daalt naarmate minder mensen werken en verliezen de mogelijkheid om goederen en diensten te kopen. Intensieve stimuleringsinitiatieven zoals het programma voor auto's voor clunkers - ontworpen om de verkoop van nieuwe auto's te stimuleren en de autoindustrie die de vlag zet te redden - hebben een schadelijk effect op het verhogen van de prijzen van gebruikte auto's (veel "clunkers" zijn in werkelijkheid bruikbare en opnieuw verkoopbare auto's die werden vernietigd), waardoor het vermogen van een reeds radeloze arbeidersklasse om betaalbaar vervoer te kopen verder werd beperkt.
Geestelijke / Fysiek / emotioneel
Hoewel empirisch bewijs ontbreekt voor wetenschappelijke conclusies over de Grote Depressie, suggereert anekdotisch bewijs dat mensen in de jaren dertig - toen de werkloosheid met 30 procent af en toe naderde - veel van dezelfde kwalen leden als moderne werklozen. Slapeloosheid, angst en depressie zijn constante metgezellen voor veel mensen die geen werk hebben, vooral onder mannen. Het zelfbeeld daalt ook, vooral onder mannen met weinig of geen gezinsondersteuning. Bezoeken aan artsen nemen toe, medicijngebruik neemt toe en ziekte is aanzienlijk hoger dan onder werkende mannen. Kinderen worden depressief en absorberen vaak veel meer van de somberheid en negativiteit van de ouders dan men zich kan voorstellen. Cijfers vallen vaak en de afwezigheid van school stijgt. Veel zelfbewustzijn en zelfrespect van kinderen zijn rechtstreeks verbonden met de eigen gevoelens van eigenwaarde van hun ouders.
Familie relaties
Het verlies van zelfs maar één broodwinnaar in een huishouden kan enorme stress veroorzaken - financiële, natuurlijk, maar ook neveneffecten zoals ruzie tussen echtgenoten, die op hun beurt vaak tragische gevolgen hebben voor kinderen. De schooluitval is hoger onder kinderen in huishoudens waar de werkloosheid langdurig is. Kinderen nemen soms de emotionele en mentale, zelfs fysieke, kenmerken van hun gestresste ouders aan. Verslechtering van familiebanden kan niet worden verlicht door een werkgerelateerd ondersteuningssysteem, want dat is verdwenen. Wrok, in alle richtingen tussen familieleden, is een chronisch probleem voor werklozen en hun gezinnen, en misbruik - met name fysiek misbruik van een werkloze man tegenover zijn kinderen en zijn vrouw - neemt toe, volgens een artikel gepubliceerd door het British Medical Journal.
sociaal
Sociale onderbrekingen - door stijgende misdaadcijfers en overbelaste sociale programma's - doen zich ook voor, hoewel gegevens in strijd zijn met criminaliteitscijfers. Statistieken over criminaliteit uit de Grote Depressie, veel minder gedetailleerd dan de statistieken van vandaag, bieden weinig bewijs dat de criminaliteit dramatisch is gestegen onder de armen, wat suggereert dat moderne correlaties tussen armoede en misdaad diepere, sociologische wortels hebben. Afgezien van de financiële stress van het niet kunnen bieden van de basisprincipes van eten, onderdak en kleding, moeten werklozen de extra frustraties opvangen die men tegenkomt bij het navigeren door het netwerk van sociale programma's die ontworpen zijn om hun lasten te verlichten - indienen voor (en vaak geweigerd worden)) werkloosheidsuitkeringen, aanvragen van voedselbonnen, Medicaid en andere overheidssteun, of het zoeken naar een nieuwe baan (misschien zonder transport). Het drugsgebruik neemt toe, niet alleen onder werklozen, maar ook onder leden binnen het gezin. Werkloosheid onder jongeren en jongvolwassenen biedt broedplaatsen voor bendeverbanden.