Afschrijvingsregels in Canada

Afschrijving is de term die wordt gebruikt om het waardeverlies van bepaalde producten of goederen te verklaren. Het is meestal een boekhoudkundige term en het wordt weerspiegeld in bedrijfs-, zakelijke of persoonlijke financiële resultatenrekening als een last. Het concept van afschrijvingen wordt verklaard door het gebruik dat het product in de loop van de jaren aan het product besteedt, namelijk het meten van het waardeverlies van een actief of een eigendom over een bepaalde periode totdat het alle waarde volledig heeft verloren.

Afschrijving is het verlies van de waarde van een actief in de tijd.

Kapitaalkostenvergoeding

Het belangrijkste doel van afschrijving is het gebruik ervan in de specificatie van inkomstenbelastingaftrekken. Een Canadees staatsburger (of bedrijf) kan de volledige kosten van een woning die wordt gebruikt om inkomsten te genereren niet van zijn belastingen aftrekken, maar hij kan een percentage van de kosten van het onroerend goed aftrekken: hij kan de afgeschreven waarde van dat onroerend goed aftrekken. De Capital Cost Allowance (CCA) is de belastingtermijn voor afschrijvingen en is de enige toegestane afschrijvingslast. Het is de term die wordt gebruikt voor het deel van de kosten van het onroerend goed dat kan worden afgetrokken van de inkomstenbelasting volgens de Canadese wetgeving. Het bedrag dat u kunt aftrekken, neemt in de loop van de tijd geleidelijk toe, waardoor de waarde van de activa van het bedrijf of van het individu afneemt. De CCA die kan worden geclaimd, is afhankelijk van de eigendommen in eigendom en het tijdstip van aankoop.

Eigenschappen voor afschrijving

Het Canadian Costs and Revenue Agency (CCRA) bepaalt welke panden worden afgeschreven en verdeelt ze in 15 verschillende klassen op basis van tarieven (belastingtarief) van CCA en gebruik. Enkele van de belangrijkste en meest voorkomende eigenschappen zijn gebouwen, computerapparatuur, motorvoertuigen, auto's en passagiersvoertuigen, erfpacht, patenten, franchises, concessies en licenties met tijdslimieten, taxi's, wegen en datanetwerkinfrastructuurapparatuur.

Meest voorkomende klassen

De eerste meest voorkomende klasse is Class Eight, inclusief muziekinstrumenten. Het CCA-percentage is 20 procent. Klasse 10 omvat motorvoertuigen, sommige passagiersvoertuigen en auto's. Het CCA-tarief voor deze klasse is 30 procent. (Personenauto's van enkele jaren vallen onder subklasse 10.1.)

Belastingafschrijvingsmethoden

Er zijn twee soorten methoden om belastingafschrijving te berekenen. De lineaire methode wordt gebruikt voor octrooien, franchises en licenties. De degressieve methode wordt gebruikt voor de meeste activa. Het dalende saldo wordt gespecificeerd in de verschillende klassen (het belastingtarief). Er zijn enkele regels gedefinieerd door de CCRA op het moment van berekening van de aftrek door afschrijving. Ten eerste moet het actief beschikbaar zijn voor gebruik vóór de aftrek van CCA, en ten tweede mag voor nieuw gekochte activa slechts 50 procent van de kosten worden gebruikt voor CCA-berekening.

Aanvullende regels

Het is niet nodig om het maximale CCA-bedrag voor het jaar te claimen. Elke waarde tussen nul en het vastgestelde maximum voor het jaar kan worden geclaimd. CCA kan niet worden geclaimd voor land of levende wezens. In partnerschap kan de CCA van eigendommen die eigendom zijn van het partnerschap niet persoonlijk door een van de partners worden opgeëist. De slips die zijn ingevuld om de belastingaftrek te claimen, laten de hoeveelheid CCA zien die het partnerschap namens één partner heeft opgeëist.