Inhoudsopgave:
Geharmoniseerde financiële overzichten maken gebruik van internationaal gestandaardiseerde boekhoudmethoden en een uniform rapportageformaat om de financiële informatie van een bedrijf in elk land ter wereld te presenteren. Het doel hiervan is om financiële vergelijkingen tussen bedrijven in verschillende landen mogelijk te maken en het management en de besluitvorming over wereldwijde financiële middelen te verbeteren. Het uiteindelijke doel is om het potentieel van de wereldeconomie te maximaliseren. De International Accounting Standards Board - het normeringsorgaan van de onafhankelijke International Financial Reporting Standards Foundation - leidt sinds 1973 het initiatief om internationale standaarden voor jaarrekeningen te creëren. Ondanks de overduidelijke voordelen zijn er ook een aantal uitdagingen en nadelen verbonden aan harmoniseren van financiële overzichten.
Culturele verschillen
Een van de kritieken op geharmoniseerde standaarden voor jaarrekeningen is dat de IASB niet volledig rekening heeft gehouden met de culturele, politieke en sociale verschillen tussen landen. Dit is met name van belang voor de implementatie in ontwikkelingslanden, waar taalbarrières, attitudes ten aanzien van accounting en andere sociaal-culturele aspecten van invloed kunnen zijn op hun interpretatie en toepassing. Toen de geharmoniseerde normen bijvoorbeeld in Jordanië werden geïmplementeerd, werden ze eerst in het Arabisch vertaald. Hoewel de technische boekhoudkundige terminologie goed gedefinieerd is in het Arabisch, ontstonden er uitdagingen toen de Engelse terminologie moeilijk te interpreteren was, inconsistent werd gebruikt en daarom moeilijk nauwkeurig te vertalen was.
Wereldwijde acceptatie
Nationale standaarden voor jaarrekeningen zijn sterk gepolitiseerd en er is vaak een natuurlijke tendens om de belangen van de nationale economie boven die van de wereldeconomie te plaatsen. Particuliere bedrijven en professionele boekhoudkundige instanties hebben ook een gevestigd belang in boekhoudpraktijken en financiële rapportering. De druk van deze groepen om bepaalde normen te veranderen of te verwerpen, kan veel gewicht in de schaal leggen bij politieke besluitvormers. Het aannemen van internationale financiële standaarden krijgt extra uitdagingen in ontwikkelingslanden. Ze hebben vaak niet de middelen en infrastructuur om nationale wettelijke en wetgevende kaders aan te passen om de normen te huisvesten, waardoor correcte implementatie moeilijk is.
Internationale handhaving
Het succes van geharmoniseerde financiële rapportage hangt af van individuele regeringen die de naleving van de internationale normen afdwingen zodra ze zijn geïmplementeerd. In 2008 hebben de Franse autoriteiten de bank Société Générale toegestaan om een deel van haar verliezen over te hevelen van 2008 naar 2007, wat betekent dat de jaarrekening 2008 er veel beter uitzag dan de werkelijkheid. Dit veroorzaakte een internationale verontwaardiging, niet het minst van de IASB. Wanneer uitzonderingen worden gemaakt, ondermijnt het de integriteit van het hele systeem en maakt het ondoeltreffend.
Training en omscholing
Wanneer een land besluit om te harmoniseren met de internationale normen, moeten zijn bedrijven, accountants en auditors worden geschoold in de nieuwe standaarden en rapportageprocedures voor financiële overzichten. Hogescholen en universiteitsprogramma's op dit gebied moeten ook ingrijpende veranderingen ondergaan om nieuwe mensen op te leiden die in het beroep komen. Voordat dit kan gebeuren, hebben trainers en professoren training nodig om professionals en studenten te instrueren. Dit vereist de ontwikkeling van nieuwe leermaterialen en curricula, nieuwe examens voor professionele licenties en nieuwe boekhoudsoftware en rapportagesystemen. Om de zaken nog ingewikkelder te maken, moet de goedkeuring van geharmoniseerde normen geleidelijk plaatsvinden, zodat er al een aantal jaren twee verschillende systemen operationeel zijn. Een dergelijke complexe transitie vereist veel veiligheidsmechanismen om te zorgen voor uniforme resultaten.