Inhoudsopgave:
Een balans is een financiële verklaring waarin de financiële posities van een onderneming vanaf een bepaalde datum worden vermeld, meestal het einde van een fiscaal kwartaal of jaar. De balans is opgemaakt zodat het de activabasis van een bedrijf weergeeft in evenwicht met de verplichtingen en het eigen vermogen. Het totale vermogen minus de totale passiva is gelijk aan het nettovermogen van de onderneming of het eigen vermogen. Balansen kunnen niet geclassificeerd of geclassificeerd zijn.Niet-geclassificeerde balansen zijn ruw voorbereid en worden doorgaans alleen gebruikt voor interne rapportering; de geclassificeerde versie categoriseert activa en passiva als korte of lange termijn en somt ze op in oplopende volgorde van liquiditeit.
Common Size Analysis
Een belangrijke stap in de analyse is de gebruikelijke omvang van de balans, waarbij elk item van een actiefregel wordt gepresenteerd als een percentage van de totale activa en elk passief en eigen vermogen regelitem als een percentage van de totale verplichtingen en het eigen vermogen. Dit maakt het mogelijk om eenvoudige vergelijkingen op een zeer gedetailleerd niveau te maken. U wilt bijvoorbeeld contant geld analyseren als een percentage van het totale vermogen als de solvabiliteit van het betreffende bedrijf een probleem is. Het is ook mogelijk dat u trends in debiteuren als een percentage van de totale verplichtingen en het eigen vermogen wilt observeren als collecties een belangrijk item zijn.
Benchmark-analyse
Een benchmarkanalyse is van cruciaal belang voor het analyseren van de balans. Het vereist het verkrijgen van benchmarkbalansgegevens - in verhoudingsformulier en gemeenschappelijke grootte - van een referentiegroep ter vergelijking. Het is belangrijk dat de referentiegroep zeer vergelijkbaar is in termen van bedrijfsactiviteit, omvang en andere kwantitatieve en kwalitatieve factoren, zodat de vergelijking zinvol is. De Risk Management Association heeft de "Annual Statement Studies" gepubliceerd, die een grote hoeveelheid gedetailleerde financiële gegevens bevatten, uitgesplitst naar bedrijfstak. Het is nuttig voor dit type analyse.
Ratio-analyse
De ratio-analyse is ook een kritisch onderdeel van de analyse van de balans en van de koppeling met de benchmark-analyse. Een ratio-analyse vereist dat de balansposten worden gebruikt om verschillende financiële ratio's te berekenen, die kunnen worden vergeleken met financiële ratio's die zijn verkregen van de benchmark-referentiegroep. Een liquiditeitsratio zoals de huidige ratio - gelijk aan vlottende activa gedeeld door kortlopende verplichtingen - kan bijvoorbeeld worden vergeleken met de mediaan van de peer group. Werkkapitaal is een andere belangrijke maatregel. Door ratio's te berekenen met behulp van historische resultaten, kunt u eventuele opwaartse of neerwaartse trends in de gegevens waarnemen. Als er geen trend bestaat, kan een onregelmatige prestatie een bepaald niveau van operationeel risico inhouden dat verbonden is aan het bedrijf.
Eigen vermogen
Eigen vermogen is een belangrijke indicator voor de gezondheid van bedrijven en de welvaart van aandeelhouders. Observeer of de evolutie van het eigen vermogen opwaarts of neerwaarts is of onregelmatig. U kunt ook het rendement op eigen vermogen berekenen op het gedeelte eigen vermogen van de balans. Het rendement op eigen vermogen is gelijk aan het nettoresultaat gedeeld door het eigen vermogen. Het nettoresultaat is een post winst-en-verliesrekening, maar voor elk boekjaar is de verandering in ingehouden winst plus uitgekeerde dividenden gelijk aan de nettowinst. Zowel ingehouden winsten als dividenden zijn beschikbaar via het gedeelte eigen vermogen van de balans.