Inhoudsopgave:
403 (b) en 401 (k) zijn pensioenregelingen die fiscaal efficiënte manieren bieden voor werknemers in het personeel om te sparen voor hun pensioen. Het grootste verschil tussen de twee plannen valt op de vereisten die elk plan aan de werkgever stelt als het gaat om het plannen van deelname. 401 (k) plannen worden aangeboden door bedrijven, terwijl 403 (b) plannen beperkt zijn tot organisaties die werken voor organisaties zoals ziekenhuizen, kerken en openbare scholen.
403 (b) Basisprincipes
403 (b) plannen zijn pensioenen die beschikbaar worden gesteld aan in aanmerking komende werknemers van belastingvrije en non-profit organisaties. 403 (b) plannen zijn fiscaal uitgestelde Dit betekent dat bijdragen en geaccumuleerde inkomsten binnen het plan pas belast worden als de deelnemer geld opneemt na zijn pensionering. In een poging om pensioensparen onder deelnemers te stimuleren, zijn 403 (b) plannen onderworpen aan bepaalde belastingboetes als geld vóór pensionering wordt opgenomen.
401 (k) Basisprincipes
EEN 401 (k) is een pensioenplan waarbij een werkgever een deel van het salaris van een werknemer omzet in een speciaal voor die werknemer aangewezen pensioenrekening. 401 (k) plannen zijn vaste bijdrage plannen, wat betekent dat ze werkgevers toestaan hun bijdragen te koppelen aan een bepaald percentage van de medewerkergerichte bijdragen. Alle 401 (k) -bijdragen zijn gemaakt met pretax-dollars en het maximale percentage van de werkgeversbijdrage is 15 procent van het salaris van de werknemer.
overeenkomsten
Inkomstenbelastingen voor werknemers die deelnemen aan een 403 (b) of 401 (k) -plan zijn exclusief de salarisaftrek voor deze plannen. Onttrekkingen van beide worden echter belast als gewoon inkomen. Als iemand geld van zijn pensioenplan zou opnemen, of het nu een 403 (b) of een 401 (k) is, zou hij worden onderworpen aan een boete voor vroegtijdige distributie van 10 procent. Deze boete kan echter in bepaalde omstandigheden worden afgeschaft, bijvoorbeeld als de planeigenaar na 55-jarige leeftijd arbeidsongeschikt wordt, van de dienst wordt gescheiden, speciale medische kosten moet betalen, de wens heeft om in de toekomst overtollige uitstel of bijdragen te verminderen, of sterft.
verschillen
Om een 403 (b) -plan vast te stellen, moet een werkgever een openbare educatieve 403 (b) instelling, een kerkorganisatie of een belastingvrije 501 (c) (3) -organisatie zijn. Er zijn geen dergelijke geschiktheidsvereisten voor werkgevers van 401 (k) -plannen; in tegenstelling tot de 403 (b), 401 (k) worden plannen over het algemeen aangeboden door for-profit bedrijven. Bedrijven en organisaties die 401 (k) -pensioenregelingen vaststellen, moeten alle werknemers van 21 jaar of ouder dekken, 1.000 uur per jaar werken en een jaar dienst hebben. Instellingen die 403 (b) -plannen beheren, moeten dergelijke plannen beschikbaar stellen aan voltijdwerknemers die ten minste 21 jaar oud zijn en één jaar dienst hebben voltooid.