Inhoudsopgave:
Betaaldagleningen krijgen hun naam omdat het kortetermijnleningen zijn - contant om u over te dragen tot uw volgende betaaldag. Om er een te krijgen, hebt u meestal een betaalrekening en een bron van inkomsten nodig. Houd er echter rekening mee dat betaaldagleningen een extreem hoge rente dragen en de Federal Trade Commission adviseert om ze alleen als laatste redmiddel te beschouwen.
De lening verkrijgen
De standaard looptijd van een betaaldaglening is meestal twee weken. Stel dat je $ 100 wilt lenen. De betaaldaggeldschieter vraagt u om een gepostdateerde cheque voor dat bedrag te schrijven, plus een leenvergoeding. Deze kosten variëren per geldschieter, maar $ 15 per geleende $ 100 is gebruikelijk. Dus je schrijft een cheque van $ 115, en de geldschieter geeft je $ 100 contant en houdt je cheque twee weken vast. Als alternatief, de geldschieter direct stortingen van $ 100 op uw bankrekening, en u machtigt de geldschieter om $ 115 af te trekken van uw account in twee weken.
De lening terugbetalen
Na twee weken stort de geldschieter uw cheque van $ 115 in, of trekt direct $ 115 van uw betaalrekening af. Nu is de lening afgehandeld. Als u echter niet het geld op uw rekening hebt om de lening terug te betalen - en veel mensen die hun toevlucht tot betaaldagleningen niet nemen - kunt u de lening vernieuwen of "omrollen". Dat betekent dat je nog twee weken moet terugbetalen, voor nog eens $ 15.
Hoge rentetarieven
Op het eerste gezicht lijkt een vergoeding van $ 15 voor het lenen van $ 100 voor 15 procent interessant. Maar bij het verstrekken van leningen worden rentetarieven doorgaans uitgedrukt in jaarperioden. Een rentetarief van 15 procent voor twee weken komt neer op een jaarlijks percentage van ongeveer 390 procent. Dat is veel hoger dan je zou betalen voor bijvoorbeeld een voorschot op een creditcard of een persoonlijke lening van een bank of credit union.