Inhoudsopgave:
Voorraadwaardering is het vergelijken van de ene voorraad tot de andere, of een groep aandelen, om de waarde van een investering te evalueren. Deze vorm van fundamentele analyse is gunstig omdat het de waarde van de aandelen op de lange termijn beoordeelt. Waarderingsanalyse maakt gebruik van metrieken en ratio's om de waarde van de aandelen te begrijpen en of het een koop-, verkoop- of bewaarplicht is.
taxatie
Beleggers die gebruikmaken van waarderingen, kijken naar de belangrijkste aspecten van een bedrijf om te bepalen of het aandeel ondergewaardeerd of overgewaardeerd is. Als de voorraad ondergewaardeerd is, is het misschien de moeite waard om te kopen. Als het echter overgewaardeerd is, is het misschien niet de moeite waard om te kopen. Een taxatie-belegger kan kijken naar de financiële stabiliteit van een bedrijf, de winstgroei of de effectiviteit van het management. Het bekijken van de verwachte inkomsten van een bedrijf zou een objectieve waardering zijn, terwijl het waarderen van het management van een bedrijf subjectief zou zijn.
Prijs-tot-winstverhouding (P / E)
De koers-winstverhouding is een sleutelfactor voor de waardering van aandelen. De P / E-ratio vergelijkt de huidige koers van het aandeel en de winst per aandeel. Als de aandelenkoers bijvoorbeeld $ 25 per aandeel is en de winst per aandeel (EPS) 1,23, dan is de K / W-verhouding 20,3. Dit is belangrijk. Beleggers zijn van mening dat een hogere winst per aandeel een snelle groei betekent en dus bereid is meer te betalen voor aandelen met een hoge P / E. In theorie zijn beleggers voor een winstdeling van 20,3 bereid $ 20,3 per lopende dollar van $ 1 te betalen. De koers-winstverhouding wordt ook wel het 'veelvoud' genoemd.
In een notendop
Ben McClure, McClure & Co., legt uit dat de waardering de belegger in staat stelt informatie te vereenvoudigen in overeenkomstige ratio's en statistieken. Hierdoor kan de belegger meerdere bedrijven tegelijk vergelijken. Hij legt echter uit dat de waardering niet klopt, omdat deze op waarnemingen kan worden gebaseerd. McClure geeft het voorbeeld van hoe Kmart in 1999 favoriet werd bij beleggers omdat het goedkoop leek in vergelijking met zogenaamd overgewaardeerde Walmart en Target. Beleggers zagen de gebrekkige bedrijfsmodellen van Kmart niet en het bedrijf vroeg in 2002 faillissement aan. "Doe je huiswerk", zegt McClure. Het is beter om verschillende methoden en hulpmiddelen te gebruiken bij het bepalen van de waarde van een bedrijf.