Inhoudsopgave:
U hoeft geen geld terug te betalen dat u ontving in werkloosheidsuitkeringen - tenzij u voordelen ontving, ondanks dat u niet in aanmerking kwam, of dat u meer geld ontving dan u zou moeten hebben. In dergelijke gevallen kan het bureau voor werkloosheidscompensatie in uw land van u eisen dat u het extra geld terugbetaalt. U moet mogelijk ook boetes betalen.
Regels van toepassing
De werkloosheidsuitkeringen worden verdeeld door overheidsinstellingen die werken volgens federale richtlijnen. Elke staat stelt zijn eigen regels vast voor het in aanmerking komen voor uitkeringen, het aantal uitkeringen dat u kunt ontvangen en de terugbetaling van onverschuldigd betaalde uitkeringen. In sommige staten, zoals Minnesota, moeten ontvangers alle te veel betaalde voordelen terugbetalen, ongeacht wie de schuldige was. Dus zelfs als de fout van het staatsagentschap de overbetaling heeft veroorzaakt, ben je nog steeds aan de haak om het terug te betalen. In andere staten, zoals Washington, hebben functionarissen de mogelijkheid om af te zien van terugbetaling als u geen schuldige bent. Straffen en rente kunnen van toepassing zijn, vooral als het teveel betaalde het gevolg is van fraude van uw kant.
Fouten van aanvragers
Fouten door aanvragers van een uitkering kunnen te veel opleveren. Jane Oates, het Amerikaanse ministerie van Arbeid dat toezicht hield op programma's voor werkloosheid en uitkeringen, getuigde in 2010 tot het Congres dat de meest voorkomende oorzaak van overbetaling mensen was die voordelen claimden, zelfs na hun terugkeer op het werk, merkt ABC News op. Het recht op een uitkering eindigt wanneer u een baan neemt, maar veel mensen denken ten onrechte dat ze door kunnen gaan met het ontvangen van voordelen totdat ze hun eerste salaris hebben. Een andere mogelijke fout is het niet rapporteren van inkomsten uit andere bronnen dan werk, zoals rentebetalingen of ontvangen huurgeld.
Agentschap fouten
Staatswerkloosheidsbureaus maken ook fouten. Volgens ABC News is dit met name het geval tijdens economische recessies, wanneer het aantal aanvragen toeneemt, agentschappen nieuw personeel toevoegen en de geschiktheidsregels vaak verschuiven naarmate wetgevers de voordelen uitbreiden of de periode verlengen waarin mensen voordelen kunnen claimen. Aanvragen die moeten worden afgewezen, kunnen per vergissing worden goedgekeurd, wat resulteert in ongepaste betalingen en de uitkeringsbedragen kunnen verkeerd worden berekend, waardoor uitkeringsontvangers meer geld krijgen dan ze hadden moeten doen.
bedrog
Sommige voordelen worden ten onrechte betaald vanwege fraude. Mensen kunnen en gaan liegen over uitkeringstoepassingen. Ze beweren bijvoorbeeld werkloos te zijn als ze nog werken. Of ze stellen hun inkomen verkeerd in voordat ze hun baan verloren; uitkeringsbedragen zijn gebaseerd op lonen wanneer ze worden gebruikt. ABC News meldde in 2010 dat fraude verantwoordelijk was voor 20 procent van de te hoge betalingen in 2009.
Betekenis
Volgens cijfers van het Amerikaanse ministerie van arbeid wordt ongeveer 10 tot 11 procent van alle werkloosheidsuitkeringen niet correct betaald. In 2010 hebben bijvoorbeeld programma's van de staat in totaal $ 156 miljard aan werkloosheidsuitkeringen verdeeld. Van dat totaal werd $ 17,5 miljard later als ongepast beoordeeld. Dat percentage van 11,2 procent was hoger dan in de voorgaande zes jaar, toen het percentage onjuiste betalingen varieerde van een dieptepunt van 10 procent in 2008 tot een hoogtepunt van 10,9 procent in 2006.