Wetten op het huren van een kamer in een huis zonder huurovereenkomst

Een schriftelijke lease kan gemoedsrust bieden aan zowel de verhuurder als huurder, omdat beide partijen hun financiële en wettelijke verplichtingen duidelijk begrijpen. Veel verhuurregelingen verlopen echter vaak zonder huurcontracten. De resulterende regeling is afhankelijk van het feit of de bewoner de kamer van de huiseigenaar of van een huurder die het huis eerder van de eigenaar heeft gehuurd, neemt. De bewoner heeft mogelijk een huurovereenkomst of een kamergenoot. De rechten en plichten van elke partij zijn afhankelijk van de wetgeving van de eigenaar van de staat.

Een verhuurder kan kiezen of hij een lease-overeenkomst nodig heeft voordat een huurder binnenkomt.

Juridische betekenis van de door "Willekeurige wil"

Een persoon die een kamer zonder schriftelijke huurovereenkomst bezet, kan een huurovereenkomst hebben. Bij dit type overeenkomst hebben de huurder en verhuurder een mondelinge overeenkomst die de huurder toestaat in de kamer te wonen in ruil voor betaling van huur op geregelde tijdstippen. De verhuurder kan bijvoorbeeld van de huurder eisen dat hij elke maand op een bepaalde datum huur betaalt. In tegenstelling tot een traditioneel huurcontract, legt een huurovereenkomst geen bindend contract op aan de partijen voor een jaar of een andere overeengekomen tijdsduur. Een huurwoning kan geschikt zijn voor een huurder die niet zeker is over haar toekomstplannen of die slechts een korte tijd op één plek hoeft te blijven.

Rechten en plichten van huurders

De huurder of verhuurder kan de huurovereenkomst te allen tijde beëindigen door kennisgeving aan de andere partij. De vereiste hoeveelheid opzegging moet gelijk zijn aan ten minste één volledige intervalperiode die is vastgesteld voor de reguliere betaling van de huur voor de kamer. Verhuurders-huurderswetgeving kan huurders een mate van bescherming bieden, zelfs als ze geen ondertekende, schriftelijke huurovereenkomsten hebben. Staten vereisen vaak uitzettingprocedures als de verhuurder de huurder wil om naar buiten te gaan. Sommige staten kunnen aparte regels volgen over huisuitzettingen voor huurders-naar-wil.

Juridische betekenis van kamergenootschapsregeling

Een kamergenootschap kan ontstaan ​​wanneer een nieuwe bewoner een kamer betreedt in een woning die al is verhuurd door een huurder die een huurovereenkomst met de verhuurder heeft getekend. De verhuurder heeft alleen een juridische relatie met de huurder die de huurovereenkomst heeft ondertekend, tenzij de verhuurder en de nieuwe bewoner een aanvullende overeenkomst ondertekenen. Als de kamergenoot nalaat huur te betalen, kan de verhuurder mogelijk alleen betaling van de oorspronkelijke huurder uitvoeren. Bovendien, als de kamergenoot en de oorspronkelijke huurder geen huurcontract hebben, kan de oorspronkelijke huurder weinig legale opties hebben als de kamergenoot nalaat huur te betalen of schade aan het huis veroorzaakt. Voordat een oorspronkelijke huurder het een kamergenoot mogelijk maakt om een ​​van de kamers in zijn huis te bezetten, moet hij mogelijk overwegen of de kamergenoot een onderverhuring moet ondertekenen.

Juridische opties voor uitzetting van kamergenoten

Wanneer een verhuurder problemen heeft met de huisgenoot van een huurder of een andere bewoner die niet is vermeld in de oorspronkelijke huurovereenkomst voor de huurwoning, zijn de wettelijke mogelijkheden van de verhuurder afhankelijk van de wetgeving van de staat waar de woning zich bevindt. Sommige staten vereisen juridische stappen om specifiek ongeoorloofde inzittenden, zoals kamergenoten, uit te zetten. Sommige staten staan ​​ook een door de oorspronkelijke huurder geïnitieerde overvalactie toe om een ​​kamergenoot uit te zetten die weigert weg te gaan. Indien toegestaan ​​door de staatswet, is de wachtactie een optie wanneer de huisgenoot de oorspronkelijke huurovereenkomst of een onderverhuring niet heeft getekend voordat hij de kamer bezet.