Inhoudsopgave:
De marginale neiging om te consumeren, of MPC, en de marginale neiging om te sparen, of MPS, zijn economische concepten die de bestedings- en spaarquote meten. Economen en regeringsleiders beschouwen MPC en MPS op nationaal niveau als maatstaf voor het monetaire en fiscale beleid. Het berekenen van MPC en MPS op persoonlijk niveau kan consumenten helpen hun geld te beheren en financiële doelen te stellen.
Marginale neiging om te consumeren
MPC is het deel van het inkomen dat een persoon verbruikt in plaats van spaart. De formule voor MPC is het geconsumeerde inkomen gedeeld door het totale inkomen. Stel dat een consument $ 50.000 per jaar verdient en jaarlijks $ 40.000 uitgeeft. MPC van de consument is 40 over 50, of 80 percenten.
Marginale neiging om te sparen
MPS is het omgekeerde van MPC. MPS meet het deel van het inkomen dat een individu spaart. Om MPS te berekenen, verdeel het inkomen dat wordt bespaard door het totale inkomen. In het vorige voorbeeld besteedt de consument $ 40.000 per jaar en wordt $ 10.000 bespaard. Daarom is haar MPS 10 over 50, of 20 procent.