Volgens de econoom Tyler Cowen is Amerikaanse luiheid een groot probleem. In zijn nieuwe boek, The Complacent Class: The Self-Defeating Quest for the American Dream, Stelt Cowen dat Amerikanen - ongeacht wat ze zeggen - minder risico-opnemend zijn, minder ondernemend en minder productief dan in het verleden. Cowen schrijft: "Amerika lijkt veel langzamer dan voorheen triomfen te produceren en ook enkele van onze eerdere grote prestaties te beperken."
Waar gaat dat over? Cowen's algemene argument is dat we hypergeobsedeerd zijn geworden door het creëren van perfecte levens, wat op zijn beurt betekent dat we onszelf isoleren en bubbels creëren die we niet durven te veranderen. Zijn algemene stelling is dat dit verlangen naar stabiliteit een reactie is op de ontreddering van de jaren zestig en zeventig.
Op CNN Money wees hij een vinger naar onze instant-economie als een voorbeeld van deze luiheid en zelfgenoegzaamheid: "Tech is geweldig.Het is leuk. Ik heb vier Amazon-pakketten buiten mijn deur. Maar we hebben een probleem met dit, juist omdat het plezierig en comfortabel, al deze technologische innovaties stimuleren ontspanning en thuisblijven."
Hij geeft aan dat een van de grootste gebieden van Amerikaanse zelfgenoegzaamheid en mislukking transport is. "Het algemene beeld over transport suggereert geen dynamische economie", schrijft hij. "Trage, inefficiënte reizen hebben Amerikanen minder geneigd gemaakt te reizen, met het domino-effect van het verwijderen van politieke druk om transportsystemen te verbeteren."
Zijn gedachten over hoe de bevolking nieuw leven in te blazen, zijn niet zo bemoedigend, omdat het meestal in de vorm van trauma's komt. dat wil zeggen oorlog of natuurramp.
Toch is er een manier om de teugels te nemen, en dat is door positieve en productieve veranderingen in je eigen leven aan te brengen. "Degenen die een verandering aanbrengen (ongeacht de uitkomst van de toss) melden dat ze twee maanden en zes maanden later wezenlijk gelukkiger zijn," zei hij. We zullen het proberen.