Inhoudsopgave:
- Bescherming van privé-informatie
- Huidige records
- Nauwkeurige records
- Wettelijke rechten van consumenten
De Fair Credit Reporting Act werd aangenomen in 1970 en was bedoeld om consumenten te beschermen door bedrijven te verbieden vrije toegang te hebben tot privé-informatie. Hoewel kredietrapporten hoofdzakelijk bestaan om bedrijven te helpen bij het nemen van financieel gezonde zakelijke beslissingen, zorgt de FCRA ervoor dat consumenten het recht hebben om hun kredietinformatie te controleren, de nauwkeurigheid ervan te waarborgen en frauduleuze rapporten te bestrijden.
Bescherming van privé-informatie
Onder de FCRA moet een bedrijf een 'toegestaan doel' hebben voordat het kredietbestand van een van de drie kredietbureaus wordt opgehaald. Elk bedrijf dat een consumentenkredietrapport nodig heeft om een weloverwogen leningbeslissing te nemen, heeft toestemming om het kredietverslag van die persoon te openen. Bedrijven en particulieren die niet van plan zijn de kredietinformatie van een consument in een uitleensituatie te gebruiken, zoals werkgevers of verzekeringsmaatschappijen, moeten de toestemming van de persoon verkrijgen alvorens een kopie van zijn kredietbestand aan te vragen. Daarom behoudt de FCRA de privacy van elk individu.
Huidige records
Het doel van de kredietbureaus is om niet alleen accurate informatie te behouden, maar ook de meest actuele informatie. Hoe recenter een vermelding op iemands kredietrapport, hoe meer gewicht het draagt in de credit scoring formule. Vanwege dit, de FCRA merkt op dat kredietbureaus verouderde gegevens na een vooraf ingestelde periode moeten verwijderen. Deze periode varieert afhankelijk van het type schuld. De meeste gesloten accounts zijn echter na zeven jaar verouderd.
Nauwkeurige records
Niet alle rapporten die bedrijven aan de kredietbureaus voorleggen, zijn juist. Kredietfouten leiden er vaak toe dat consumenten een hoger kredietrisico krijgen en hogere rentetarieven betalen - als hun aanvragen überhaupt zijn goedgekeurd. De FCRA biedt consumenten het recht om kredietfouten te betwisten. Elk kredietbureau moet consumentengeschillen onderzoeken en proberen de gegevens te verifiëren bij het bedrijf dat het oorspronkelijk heeft gemeld. Als de informatieleverancier zijn claim niet kan verifiëren, moeten de kredietbureaus de kredietregistratie van de persoon wijzigen en hem een gratis exemplaar van zijn kredietrapport bezorgen dat de wijzigingen weerspiegelt.
Wettelijke rechten van consumenten
De FCRA biedt consumenten wettelijk verhaal als een informatieverstrekker willens en wetens onjuiste informatie aan de kredietbureaus meldt of verifieert. Als dit gebeurt, behoudt de consument zich het recht voor om de informatieverstrekker aan te klagen en voor elke inbreuk een schadevergoeding van maximaal $ 1.000 aan te vragen. Het dwingen van bedrijven om financiële consequenties te ondervinden als gevolg van het rapporteren van onjuiste informatie bevordert zorgvuldiger kredietrapportage en biedt consumenten een groter gevoel van veiligheid. De FCRA verleent consumenten ook het recht om een bedrijf of persoon aan te klagen die onder valse voorwendselen een kopie van hun kredietrapport verkrijgt. Net als onnauwkeurige processen voor kredietrapportage, beperkt de FCRA de schade tot $ 1.000 voor elke overtreding.