Hoe werkt de secundaire ziekteverzekering?

De variëteiten van ziektekostenverzekeringsplannen die beschikbaar zijn voor consumenten bieden verschillende dekkingsbedragen voor verschillende diensten. De meeste polissen dekken niet alle medische kosten. Daarom kan het uiteindelijk geld besparen om het beleidaanbod te doorlopen om ervoor te zorgen dat u voldoende dekking hebt. In sommige gevallen kan een secundaire zorgverzekering nuttig zijn; in andere situaties kan het een dubbele dekking zijn.

Een jonge jongen is op het kantoor van de dokter. Krediet: Digital Vision./Photodisc/Getty Images

Beleid inzake specifieke ziekten

De term "secundaire ziekteverzekering" wordt vaak synoniem gebruikt voor aanvullende ziektekostenverzekering en werkt als een aanvullende verzekering die betaalt voor diensten die niet onder een basisverzekering vallen. Een beleid dat is opgezet om een ​​specifieke ziekte te dekken, zoals een kankerbeleid, wordt bijvoorbeeld als secundaire ziekteverzekering beschouwd als de verzekeringnemer over een brede basisverzekering beschikt. Dit type secundaire polis betaalt voordelen zoals een vast bedrag aan contanten rechtstreeks aan de verzekeringnemer bovenop de voordelen die het primaire beleid biedt.

Het beleid van een echtgenoot gebruiken

Wanneer een echtpaar allebei een ziektekostenverzekering via verschillende werkgevers heeft, kan het echtpaar bij de verzekeringsaanbieders navraag doen over de coördinatie van de dekking. Als het gunstig is, kunnen een of beide de polis van de andere echtgenoot als secundaire verzekering gebruiken. Wanneer dekking voor medische kosten nodig is, wordt de hoofdverzekering eerst gefactureerd. Niet gedekte uitgaven worden dan in rekening gebracht aan de secundaire zorgverzekeraar.

Aanvulling op de Medicare-hiaten

Aanvullende verzekeringen die sommige gepensioneerden dragen om de kosten te dekken die Medicare niet betaalt, is een veel voorkomend type secundaire ziekteverzekering. Dit type secundaire verzekering wordt ook Medigap-verzekering genoemd, omdat het de dekkingslacunes die Medicare-onderdelen A en B bevatten, aanvult. Bovendien kunnen gepensioneerden ervoor kiezen om een ​​beleid aan te schaffen dat een beter medicatiedekking op recept biedt dan Medicare Deel D. Dit beleid kan worden gecategoriseerd als aanvullende of secundaire verzekering, omdat het naast het primaire beleid - Medicare in dit voorbeeld.

Accidentele ziekteverzekering

Een zelfstandig incidenteel beleid is meestal een secundaire zorgverzekering. Dit type aanvullende verzekering betaalt als de verzekeringnemer bij een ongeval betrokken is. Het beleid kan beperkingen hebben op basis van de dekking die in het primaire beleid wordt geboden of kan specifieke bedragen voor specifieke services betalen. Stel dat een bezoek aan de spoedeisende hulp de verzekeringnemer 10.000 dollar aan kosten in rekening brengt. Het primaire ziekteverzekeringsplan stemt er dan mee in om $ 8000 van de kosten te betalen. Het onbedoelde beleid, de secundaire verzekering in dit voorbeeld, zou vervolgens voor de rest worden gefactureerd.