Inhoudsopgave:
Verzekeringsmaatschappijen gebruiken "exposure units" om de premies te berekenen die polishouders betalen. Blootstellingseenheden meten in essentie de omvang van het potentiële verlies dat de verzekeraar mogelijk moet dekken. Een huis dat door vuur is vernietigd, bijvoorbeeld, zou vijf keer zoveel kosten als een huis van $ 200.000, dus het huis van $ 1 miljoen vertegenwoordigt vijf keer zoveel eenheden van belichting.
Eenheden en soorten dekking
Wat een blootstellingseenheid vormt, hangt af van het soort verzekering dat wordt verkocht. Voor de risicoverzekering van huiseigenaren kan bijvoorbeeld een belichtingseenheid gelijk zijn aan een waarde van $ 1.000 aan gedekte structuur. Voor een automatische collisieverzekering kan een eenheid gelijk zijn aan $ 100 of $ 1.000 aan waarde van het voertuig; voor auto-aansprakelijkheid kan een eenheid 100 mijl gereden worden of een maand gebruik. Voor werknemersverzekeringsverzekeringen zou een eenheid $ 1.000 aan loonlijst kunnen zijn. Voor aansprakelijkheidsdekking voor een winkel kunnen eenheden worden uitgedrukt in termen van het aantal klanten. Elke verzekeraar kan eenheden definiëren op de manier die het beste uitkomt.
Rol in het instellen van premies
Verzekeraars stellen premies vast door het aantal blootstellingseenheden te vermenigvuldigen met het tarief per eenheid. Stel dat uw autoverzekeraar u $ 20 per eenheid voor aanvaringsdekking berekent, en elke belichtingseenheid is gedefinieerd als $ 1.000 aan voertuigwaarde. Als je auto $ 25.000 waard is, dan is je premie $ 20 vermenigvuldigd met 25, of $ 500. Als er iets gebeurt waardoor uw verzekeraar u als een hoger risico ziet, zoals een ongeval of een snelkaart, verhoogt dit uw tarief per eenheid en dat leidt tot een hogere premie.