Vorige maand oordeelde een rechtbank in de Verenigde Staten in het voordeel van bedrijven die geld verdienen aan de economie, in plaats van hun werknemers - sorry, onafhankelijke contractanten. Nu stelt een nieuwe uitspraak in Californië dat raamwerk op de proef. Het Californische hooggerechtshof heeft een test met drie vragen uitgevaardigd om te bepalen of een werknemer een werknemer is (recht op een uitkering) of niet. Eén hoogleraar in de rechten is niet zo hoopvol dat het voor de kleine man zal werken.
Of je nu een TaskRabbit, een Lyft-piloot of zelfs een Rover-hondentrainer bent, met de nieuwe test wil je duidelijk maken wat een bedrijf dat je geld geeft, jou verder dan het loon te danken heeft. De drie vragen zijn:
- Is de werknemer vrij van controle van het bedrijf?
- Voert de medewerker een kernbedrijfsfunctie uit van het bedrijf?
- Heeft de werknemer zijn of haar eigen onafhankelijke bedrijf?
Afhankelijk van de antwoorden lijken deze startups en bedrijven van gig-economieën veel meer traditionele arbeidswetgeving te openen. Maar Elizabeth Tippett van de universiteit van Oregon weet het niet zo zeker.
"Gig-economiemaatschappijen hebben wat neerkomt op een" uit de gevangenis "gratis kaart - arbitrageovereenkomsten met vrijstellingen van class action," schrijft ze voor Het gesprek. "Simpel gezegd, bedrijven kunnen werknemers dwingen om overeenkomsten te ondertekenen dat ze hun wettelijke rechten alleen zullen uitoefenen via arbitrage - en niet in gerechtshoven.Deze overeenkomsten kunnen ook afzien van het recht van een werknemer om enige klasse of collectieve claims tegen het bedrijf in te dienen."
Maatpakpakken zijn vaak de enige manier waarop advocaten zich kunnen veroorloven om onrechtmatige werknemers te helpen wanneer de uitbetalingen niet massaal zijn. Of dit een wezenlijk verschil maakt in de manier waarop de gig-economie draait, valt nog te bezien, maar de testcases zijn er nu zeker.