Inhoudsopgave:
Als een manier om de armen en de arbeidersklasse te helpen, wordt de welvaart gereguleerd om ervoor te zorgen dat de ontvangers het systeem niet misbruiken. De regering stelt tijdslimieten in over hoe lang iemand hulp kan krijgen.
Federaal welzijnsprogramma
Vanaf de jaren dertig begon het welzijnssysteem in de VS als een programma om gezinnen en individuen te helpen die weinig of geen inkomen hadden. Uit vrees dat de Amerikanen het socialezekerheidsstelsel misbruikten door niet naar werk te zoeken en meer kinderen te krijgen, om de hulp te verhogen, ondertekende president Clinton in 1996 een hervormingswet die de staten zeggenschap geeft over de welvaart.
Staatswelzijnsprogramma
Elke staat geeft richtlijnen om te bepalen of iemand in aanmerking komt voor sociale uitkeringen. In Virginia bijvoorbeeld, moeten uitkeringsgerechtigden tussen de leeftijd van vijf en achttien jaar regelmatig naar school gaan. Georgië vereist dat leerlingen van zes tot en met 17 jaar regelmatig naar school gaan. Veel voorkomende factoren die de voordelen bepalen, zijn: bruto inkomen, gezinsgrootte, medische behoeften, werkloosheid, dakloosheid en zwangerschap. Elk individu of gezin dat welzijn ontvangt, heeft een maatschappelijk werker. Elke medewerker beoordeelt de voordelen die de familie of het individu ontvangt.
Soorten Welzijn
Het type bijstandsuitkering is afhankelijk van de staat. Hulp wordt vaak gegeven via organisaties zoals de Tijdelijke Hulp voor behoeftige Gezinnen (TANF) of het Supplemental Nutrition Assistance Program (SNAP), of via werkloosheid, huisvesting en hulp bij nutsvoorzieningen.