Het krijgen van iemand - vooral iemand met een discretionaire bevoegdheid - aan jouw zijde is vaak een kwestie van perspectief. Medewerkers zouden kunnen denken dat het opstellen van een suggestie in termen van zakelijke voordelen hoger opgeleiden zal opleveren om het serieuzer te nemen. Het is geen off-the-mark instinct, maar er is misschien wel een effectievere manier om te krijgen wat je wilt.
Psychologen van de University of Michigan hebben zojuist een onderzoek gepubliceerd naar de manier waarop bedrijven het eens worden over programma's voor maatschappelijk verantwoord ondernemen, zoals het engageren van duurzame energie. Uit een enquête bleek dat, hoewel veel werknemers het management benaderd hebben over nuttige werkplekpraktijken, de meest succesvolle tactiek een beroep deed op een gevoel van sociaal welzijn of goede zeden. Kortom, je hebt meer kans om buy-in te krijgen als je zegt dat bijvoorbeeld duurzame energie in lijn is met de missie en waarden van het bedrijf, in tegenstelling tot alleen laten zien hoe ze geld kunnen besparen.
Er is een valstrik: je kunt die verbinding niet zomaar uit de lucht trekken. "Het gebruik van morele taal zonder expliciete verwijzingen naar de waarden van de organisatie te maken zou averechts kunnen werken, omdat het de irrelevantie van het probleem op de kernagenda van de organisatie wijst", zei hoofdauteur David Mayer in een persbericht.
Een andere reden om een lichte tik op ethische taal te gebruiken, is hoe het een werkplek kan onevenwichtig maken als het als wig wordt gebruikt. Ethisch leiderschap of participatie is niet automatisch goed; dat gezegd hebbende, werknemers zijn veel meer geneigd om de afstand af te leggen voor een managementteam dat de stap maakt naar ethische zaken op de werkplek. Dat betekent dat elke dag een geweldige kans is voor iedereen om het goede voorbeeld te geven.