Inhoudsopgave:
- Wat is een afgestudeerde inkomstenbelasting?
- Redenen voor een gediplomeerde belasting
- Argumenten tegen afgestudeerde belastingen
- Geschiedenis van de gegradueerde inkomstenbelasting in de VS
- Huidige afgestudeerde inkomstenbelasting in de Verenigde Staten
Inkomstenbelastingen worden geheven door overheden op het inkomen van burgers om geld in te zamelen voor overheidsdiensten en -programma's. Belastingen kunnen regressief of gradueel zijn. Regressieve belastingen belasten een kleiner percentage van de inkomsten van rijkere personen, terwijl progressieve belastingen, ook wel progressieve belastingen genoemd, stijgen naarmate het inkomen toeneemt. Gegradueerde inkomstenbelastingen zijn te vinden in een groot aantal landen, waaronder de Verenigde Staten.
Wat is een afgestudeerde inkomstenbelasting?
Een afgestudeerde inkomstenbelasting is een belasting die een hoger belastingtarief oplegt, hoe hoger uw inkomen. De eerste $ 10.000 die u verdient, wordt bijvoorbeeld belast tegen een tarief van 5 procent, de volgende $ 15.000 met 15 procent en elk inkomen van meer dan $ 25.000 wordt belast tegen 30 procent. De belastingtarieven zijn alleen van toepassing op de inkomsten in die categorie. Een persoon die bijvoorbeeld $ 11.000 verdient, zou 15 procent van al zijn inkomsten niet betalen. In plaats daarvan betaalden ze 5 procent op de eerste $ 10.000 en 15 procent op de resterende $ 1.000 voor een totale belastingfactuur van $ 650.
Redenen voor een gediplomeerde belasting
Geaccrediteerde belastingen worden ondersteund door diegenen die geloven dat mensen met hogere inkomens een groter deel aan belastingen moeten betalen dan mensen met lagere inkomens. Voorstanders beweren dat een progressieve belasting eerlijk is, omdat mensen met een groter inkomen een grotere hoeveelheid discretionaire uitgaven hebben dan armere personen. Als het bijvoorbeeld $ 20.000 kost om een basislevensstandaard te hebben, heeft een persoon die $ 21.000 verdient alleen $ 1.000 voor discretionaire uitgaven, terwijl een persoon die $ 50.000 verdient, $ 30.000 aan discretionaire uitgaven heeft.
Argumenten tegen afgestudeerde belastingen
Degenen die tegen gefaseerde belastingen pleiten, beweren dat het ten onrechte degenen die meer verdienen, bestraft. Tegenstanders beweren dat het de productiviteit verlaagt, want naarmate het inkomen van een persoon stijgt, neemt het percentage van zijn inkomen dat ze mee naar huis nemen af omdat het marginale belastingtarief stijgt.
Geschiedenis van de gegradueerde inkomstenbelasting in de VS
De afgestudeerde inkomstenbelasting in de Verenigde Staten begon klein. In 1913 werd de inkomstenbelasting geheven op paren die meer dan $ 4000 verdienden, het equivalent van meer dan $ 80.000 vandaag, en het percentage was slechts 7 procent. Het maximale belastingtarief piekte zeer kort op 100 procent toen president Franklin Roosevelt een uitvoerend bevel uitvaardigde dat alle inkomsten van meer dan $ 25.000 worden belast tegen een tarief van 100 procent. Dit werd snel tenietgedaan door het Congres, maar het belastingtarief bereikte 94 procent aan het einde van de Tweede Wereldoorlog.
Huidige afgestudeerde inkomstenbelasting in de Verenigde Staten
Hoewel de tarieven aanzienlijk zijn gedaald sinds de Tweede Wereldoorlog, maken de Verenigde Staten nog steeds gebruik van een graduate inkomstenbelasting. De federale inkomstenbelasting 2012 is verdeeld in zes haken: 10%, 15%, 25%, 28%, 33% en 35%. De hoogste belastingschijf van 35 procent is van toepassing op personen en getrouwde stellen die meer dan $ 388.350 verdienen.