Leiderschapsstijl betekent verschillende dingen voor verschillende mensen, en niet alles werkt voor elk individu. Dat betekent niet dat we geen brede conclusies kunnen trekken over wat werkplekken doorgaans waarderen - en bij wie ze die dingen waarderen.
Nieuw onderzoek van de Universiteit van New York kijkt naar verschillen in stereotype vrouwelijke stijlen van leiderschap versus die stereotiep gezien als mannelijk. De eerste is gericht op gemeenschap en omvat eigenschappen zoals tolerantie en samenwerking. De tweede, meer "mannelijke" set van eigenschappen omvat assertiviteit en competentie. Verrassend dat geen enkele vrouw ooit heeft gewerkt, beschouwden studieaanbieders de 'vrouwelijke' leiderschapskenmerken als leuk, maar dan op die extra bonus manier. Agentisch leiderschap (bijvoorbeeld doorslaggevend) werd als veel waardevoller beschouwd dan gemeentelijk leiderschap.
Een andere studie die deze week door de Universiteit van Alabama werd gepubliceerd, vond vergelijkbare resultaten op een heel andere vraag: terwijl mensen met psychopathische neigingen over het algemeen naar leidende posities trokken, tonen de gegevens van het team aan dat "psychopathische eigenschappen bij mannen hen helpen als leiders naar voren komen en gezien worden" als effectief, maar deze zelfde tendensen worden als negatief gezien bij vrouwen, "aldus een persbericht. UA-hoogleraar Peter Harms: 'Als vrouwen zich niet aan de gendernormen houden, lijkt het erop dat ze er sneller voor worden gestraft.'
Dat gezegd hebbende, niemand trekt zich aan voor meer psychopathische leiderschapsstijl in het algemeen: "We moeten meer bewust zijn van en minder tolerant zijn voor slecht gedrag bij mannen," zei Harms. "Het is niet OK om te liegen, vals te spelen, te stelen en anderen pijn te doen, of het nu gaat om het nastreven van persoonlijke ambitie, organisatorische eisen of gewoon voor de lol."