Inhoudsopgave:
Macro-economie gaat over het grote geheel. Vraag en aanbod zijn voor veel mensen bekende termen, maar ze worden meestal gebruikt in de context van een bepaalde economie. De studie van volledige economieën moet echter de totale som van vraag en aanbod in een economie behandelen - met andere woorden, in totaal. De nominale waarde van geld verandert niet (een biljet van $ 1 is altijd $ 1 waard), maar de koopkracht van een geldeenheid is aan verandering onderhevig, omdat de prijzen fluctueren. Rentetarieven worden vaak gebruikt als een maat voor de kosten van het lenen van geld, en veranderingen in deze kosten hebben een belangrijk effect op de totale vraag in een economie.
Identificatie
Geaggregeerde vraag is een macro-economische term die verwijst naar de totale goederen en diensten in een economie op een bepaald prijsniveau. Als deze twee in een grafiek worden gepositioneerd, wordt een geaggregeerde vraagcurve gegenereerd, waaruit blijkt dat prijzen en vraag onderhevig zijn aan verandering. De AD-curve heeft een neerwaartse helling, omdat naarmate de prijzen stijgen, de vraag naar goederen en diensten afneemt. Rentetarieven vertegenwoordigen de kosten van het geld en hebben daarom een effect op de prijzen en de totale vraag.
Kenmerken
De standaardvergelijking voor de totale vraag is: AD = C + I + G + (X-M), waarbij C consumentenuitgaven voor goederen en diensten zijn, I is kapitaalinvestering, G is overheidsuitgaven, X is totale uitvoer en M is totale invoer. De hoeveelheid (X-M) geeft een cijfer voor de netto-uitvoer. Alles bij elkaar genomen, vormen deze factoren de totale vraag naar het bruto binnenlands product van een economie.
Bijwerkingen
Veranderingen in rentetarieven kunnen verschillende componenten van de AD-vergelijking beïnvloeden. Het meest directe effect is meestal op kapitaalinvesteringen. Wanneer de rente stijgt, hebben de gestegen financieringskosten de neiging om de kapitaalinvesteringen te verminderen en als gevolg daarvan nemen de totale geaggregeerde vraag af. Omgekeerd hebben lagere rentetarieven de neiging om kapitaalinvesteringen te stimuleren en de totale vraag te vergroten.
Functie
Veranderingen in de rente kunnen ook een diepgaand effect hebben op de consumentenbestedingen. De meeste mensen lenen geld om dingen te kopen, zoals huizen en auto's, en een hogere rente verhoogt de totale kosten van de aankoop (prijs) en kan daarom het totale bedrag van dergelijke leningen en uitgaven verminderen. Consumentenbestedingen zijn de grootste component van de totale vraag in de Verenigde Staten, dus fluctuaties kunnen een groot effect hebben op de algehele economie.
Betekenis
De impact van rentetarieven op de totale vraag is de reden waarom het beheersen van de rente een krachtig instrument is in het monetaire beleid. De markt voor Amerikaanse staatsobligaties is een manier waarop de rentetarieven worden bepaald - niet door fiat, maar door de marktkrachten. Evenzo vertegenwoordigen maatstaven van interbancaire debetrentetarieven, zoals LIBOR, de werkelijke kosten van geld. Anderzijds is het door het Federal Open Market Committee vastgestelde richttarief voor gefuseerde fondsen een weloverwogen en soms controversiële poging om economische cycli te manipuleren door de rentetarieven te beïnvloeden op basis van hun effecten op de totale vraag.