Inhoudsopgave:
Het woord 'vrijwaring' staat voor verzekering, vergoeding en vergoeding. Wanneer ze worden gebruikt om een ziekteverzekering te beschrijven, worden conventionele schadeloosstellingsplannen beschouwd als traditionele ziekteverzekering. Beheerde zorgplannen evolueerden van schadeverzekeringspolisverzekeringen, en daarom hebben hedendaagse collectieve gezondheidsplannen soms veel van dezelfde kenmerken als traditionele verzekeringen.
Conventionele vrijwaring
Verzekering ziektekostenverzekeringen bieden meestal uitgebreide medische dekking voor een maandelijkse premie. Dit zijn fee-for-service-plannen, omdat facturen worden betaald als er kosten worden gemaakt. De betaling wordt gedaan aan de zorgverzekeraar of de verzekerde persoon nadat de diensten zijn ontvangen. Sommige schadeloosstellingsplannen kunnen van de verzekerde eisen dat hij alle kosten van tevoren betaalt en vervolgens een claim indienen voor terugbetaling. Andere plannen kunnen vereisen dat deelnemers een copayment betalen op het moment dat services worden ontvangen, zoals $ 20 per kantoorbezoek. De zorgaanbieder dient vervolgens een claim in voor de resterende kosten van gedekte diensten.
Indemniteitsplan Kenmerken
Conventionele schadeverzekeringszorgregelingen kunnen de verzekeringnemer ook verantwoordelijk houden voor een bedrag voor een co-verzekering, dat een vast percentage van specifieke diensten is. De verzekeringsaanbieder kan bijvoorbeeld 75 procent van de kosten betalen wanneer een verzekeringnemer in het ziekenhuis wordt opgenomen en de verzekeringnemer is verantwoordelijk voor de resterende 25 procent van de factuur.
Vergoeding
Schadeloosstellingsplannen kunnen de verzekerde persoon direct vergoeden voor gemaakte onkosten. Vaak moet de verzekeringnemer eerst jaarlijks een bepaald eigen risico halen voordat hij een claim voor terugbetaling indient. Doorgaans zal de spreekkamer of het ziekenhuispersoneel de claim voor de patiënt indienen als de verzekeringsaanbieder een erkend en geaccepteerd bedrijf is.
Managed Care-plannen
Managed care-plannen, zoals Health Maintenance Organizations, vereisen dat deelnemers kiezen uit een selecte groep zorgverleners. Leden betalen vooraf een maandelijks bedrag en keuzes buiten het HMO-netwerk kunnen inhouden dat het lid de volledige kosten moet betalen.
Sommige managed care-plannen hebben indemniteitskenmerken. PPO's zijn een voorbeeld. PPO staat voor Preferred Provider Organization en is een groepsgezondheidsplan waarmee leden kunnen kiezen uit een gelieerd netwerk van artsen en ziekenhuizen. Wanneer een PPO-lid buiten het goedgekeurde netwerk van providers treedt, zijn de kosten meestal hoger.
Speciale zorg
Een van de belangrijkste verschillen tussen traditionele schadeverzekeringen en managed care-plannen is de manier waarop de verzekerde diensten ontvangt, met name van medische specialisten. Beheerde zorgplannen vereisen vaak dat de patiënt een verwijzing krijgt van een aangewezen primaire arts.Met een traditionele schadeverzekering kan de polishouder desgewenst kiezen tussen specialisten en primaire artsen vervangen.