Inhoudsopgave:
De term 'capitation tax' is een archaïsche uitdrukking die in oudere juridische documenten wordt gebruikt om te verwijzen naar een soort belastingaanslag op particulieren. Het is een directe belasting en werd ontwikkeld in West-Europa om de belastinginning voor de groeiende staat van het vroegmoderne tijdperk te vereenvoudigen.Vroeger was het gebruikelijk om belastingen te heffen op de hoeveelheid grond die u bezat of het huishouden, ongeacht hoeveel mensen er in of op woonden. De term kwam in de 19e eeuw veelvuldig in gebruik vanwege de kritiek op deze methode van belastinginning.
Kenmerken
De basiskenmerken van het belastingcentrum met hoofdaccenten rond het feit dat het wordt beoordeeld op het individu. Om deze reden wordt het gewoonlijk een "poll" of "hoofd" belasting genoemd. "Poll" is afgeleid van het oude Angelsaksische woord voor "hoofd". Het is nog steeds in gebruik om te verwijzen naar verkiezings "peilingen" waar "hoofden" worden geteld. De resterende kenmerken van de belasting zijn variabel, aangezien de soort belastingen die op individuen worden geheven sterk kunnen variëren, zoals kan worden gevonden in de beroemde behandeling van Adam Smith, 'The Wealth of Nations'.
Types
Elke belasting die wordt geheven op basis van het wezen van een persoon of iets doet, is een hoofdelijke belasting. Voorbeelden van een hoofdelijke belasting zijn kosten die in rekening worden gebracht om een rijbewijs of de inkomstenbelasting te krijgen. Een voorbeeld van belastingen die niet worden geheven op individuen zijn tarieven of verbruiksbelastingen, omdat deze worden geheven op objecten, niet op mensen. Oudere vormen van belastingheffing werden beoordeeld op gemeenten of huishoudens, en daarom werden deze niet op individuen als zodanig geheven. Alle hoofdbelastingen zijn directe belastingen, maar niet alle directe belastingen zijn hoofdbelastingen.
Beoordeling
Adam Smith, in Deel II, rubrieken 138 tot 146 van Boek V, bekritiseert de capitatiebelasting die vervolgens in Engeland en Frankrijk wordt gebruikt. Het wordt gebruikt, zo schrijft de beroemde econoom, omdat het gemakkelijk is. De staat kan snel en gemakkelijk van individuen verzamelen. Ze zijn gebaseerd op een volkstelling, omdat dit de enige manier is waarop de staat ooit kan voorspellen wat het zal verzamelen. Het mooie ervan is dat de voorspellingen altijd identiek zijn aan de resultaten omdat er niet aan deze belasting is ontsnapt. Vandaar dat Smith concludeert dat het populair is geworden in moderne - dat is late 18e eeuw - staten. Regeringen realiseerden zich dat ze geld verloren door bepaalde groepen vrij te stellen van belastingen. Daarom werden belastingen geheven op mensen als mensen.
Vlakke belastingen
Toen Vladimir Poetin in 2000 in Rusland aantrad als president, was een van zijn belangrijkste vroege daden het instellen van een belasting van 13 procent op alle Russische burgers, zonder uitzonderingen. Alles wat je verdiend, werd 13 procent belast, of je nu arm of arm was. Dit was om de belastingbetaling gemakkelijk te maken - zoals het in de jaren negentig was ingestort - en om degenen die proberen om belasting te vermijden om dit lagere tarief te betalen, te verleiden. Alle inkomsten waren - en worden vanaf 2011 - belast tegen dit tarief van 13 procent. Dit is een klassiek gebruik van de capitatiemethode om, volgens Smith, de verzameling van belastingen voor de toename van de staatsmacht te versoepelen.