Inhoudsopgave:
Lijfrentecontracten hebben vier partijen bij het contract, waarvan er twee vaak verward zijn: de eigenaar, de lijfrentetrekker, de verzekeringsmaatschappij en de begunstigden. De eigenaar en de lijfrentetrekker van een lijfrentecontract worden soms door elkaar gebruikt, maar elk heeft zijn specifieke functie voor de functie van het contract.
Definitie
Een lijfrente is een contract tussen de verzekeringsmaatschappij, de eigenaar en de lijfrentetrekker. De eigenaar betaalt de premies aan de verzekeringsmaatschappij en is verantwoordelijk voor eventuele belastingverplichtingen die voortvloeien uit de betaling van uitkeringen. De voordelen worden betaald op basis van het leven van de lijfrentetrekker. Als de lijfrentetitel in leven is en levenslang inkomen wordt gekozen via annuïteit, worden de betalingen gebaseerd op de levensverwachting van de lijfrentetrekker. Als de lijfrentetrekker sterft, krijgen de begunstigden de uitkering bij overlijden van de verzekeringsmaatschappij.
Veronderstellingen
Bij het kopen van een lijfrentecontract worden de eigenaar en de lijfrentetrekker vaak dezelfde persoon genoemd. Dit elimineert elke verwarring over het leven van de persoon en het socialezekerheidsnummer waarop de voordelen worden uitbetaald. Wanneer de eigenaar en de lijfrenteaanhanger dezelfde persoon zijn, worden de voordelen en alle belastingen die aan deze voordelen zijn verbonden, op dezelfde persoon toegepast.
Contractstructuur
Niet alle annuïteiten zijn hetzelfde gestructureerd, volgens de Fixed Annuity Guide op TheFixedAnnuities.com. Hoewel de traditionele methode voor het ontwerpen van een lijfrente het contract is op basis van het leven van de lijfrentetrekker, zijn sommige lijfrenten door de eigenaar gestuurd in plaats van door annuïteiten aangedreven. Een door de eigenaar aangestuurde lijfrente neemt de tegenovergestelde structuur aan van de annuïtair gedreven lijfrente. Wanneer een lijfrente door de eigenaar wordt beheerd, worden de voordelen uitgekeerd aan de lijfrentetrekker wanneer de eigenaar overlijdt, niet de begunstigden. Verzekeringsmaatschappijen bepalen de structuur van de lijfrentecontracten die zij aan klanten aanbieden. Volgens de gids voor vaste lijfrenteverzekering moeten klanten bij de verzekeringsmaatschappij die de lijfrente verkoopt, informeren naar de lijfrentestructuur die eraan voorafgaat en naar de eigenaar, de lijfrentetrekker en de begunstigde.
overwegingen
Wanneer een lijfrentecontract een eigenaar anders noemt dan de lijfrentetrekker, moet speciale aandacht worden geschonken aan het benoemen van de begunstigden, aldus Steve Sternberger, een bedrijfs- en landgoedadviseur. Als de begunstigden een uitkering bij overlijden ontvangen uit hoofde van een contract met een lessee, wordt de eigenaar geacht de begunstigden een geschenk van derden te hebben gegeven en als zodanig belastingplichtig te zijn. In het geval dat uitkeringen worden betaald in het kader van een contract met een eigenaar, ontvangt de lijfrentetrekker de voordelen, niet de genoemde begunstigden.In een contract met een eigenaar moet de lijfrentetrekker en de begunstigde dezelfde persoon zijn om ongewenste belastingimplicaties bij betaalde overlijdensuitkeringen te voorkomen, aldus Sternberger. Het is ook belangrijk om te bedenken dat als de eigenaar in een contract met een leaseaanval sterft, het contract binnen vijf jaar volledig moet worden gedistribueerd, volgens de codes van de Internal Revenue die bekend staat als de 'dood van de eigenaar-regels'.
Betekenis
De mogelijkheid om de verschillende lijfrentestructuren te kiezen en verschillende partijen te benoemen als eigenaar, lijfrentetrekker en begunstigden geeft beleggers meer controle over de activa, op voorwaarde dat ze begrijpen hoe ze de benamingen moeten maken. In annuïteiten met gezamenlijke eigenaren moeten beide worden genoemd als gezamenlijke begunstigden om ervoor te zorgen dat de overlevende eigenaar de controle over de activa behoudt en belasting vermijdt bij het overlijden van de eerste, aldus Sternberger. Een ander belangrijk voordeel van het kunnen benoemen van verschillende partijen is dat een kind een lijfrente kan kopen voor een ouder wordende ouder, die de bezittingen en belastingverplichtingen in zijn eigen vermogen houdt, maar een inkomen voor de ouder verschaft. Dit helpt bij het verzachten van activa die eigendom zijn van de Regeling zorgverzekering of invaliditeitsverzekering.