Verschil tussen Offshore Banking & Onshore Banking

Ontmoeting met een bankier

Stap

De historische reden voor bankieren in een ander land was het vermijden van belastingen op inkomen of investeringen. Het geheim van het Zwitserse banksysteem en het ontbreken van uitleveringsverdragen met bepaalde Caribische eilandstaten maakten een verscheidenheid van onsmakelijk gedrag mogelijk, van het vermijden van belastingen op windfall profits tot het witwassen van geld. Buitenlandse banken in landen waar de regelgeving laks was of geheel ontbrak, verschaften belastingparadijzen voor roverbaronnen en mogelijkheden voor het witwassen van geld voor criminelen. De Verenigde Staten hebben wetten aangenomen die belastingbetalers verplichten inkomsten te rapporteren in offshore-rekeningen, waardoor veel voordelen van offshore-bankieren worden beperkt, behalve voor bedrijven die zaken doen in het buitenland.

Oefenen vermijden

Offshore Bank Beperkingen

Stap

Toen offshore-banken zaken gingen doen in de Verenigde Staten, begonnen ze met het rapporteren van posities van Amerikaanse particulieren en bedrijven, zoals Amerikaanse banken dat moesten doen. Verder heeft de federale overheid verdragen gesloten met landen zoals Zwitserland over rapportage. Nauwere betrekkingen met buitenlandse banken zorgden ervoor dat het correct rapporteren van inkomsten op een verslag van de buitenlandse bank en financiële rekeningen absoluut noodzakelijk was. Tot 15 oktober 2009 exploiteerde de Internal Revenue Service een Voluntary Disclosure Program dat, hoewel het niet garant stond voor immuniteit, individuen met bestaande offshore-accounts aanbood om zich bij de IRS te vestigen.

Onshore Bank Operations

Stap

Banken die actief zijn in de continentale Verenigde Staten en Alaska en Hawaï werken samen met het Federal Reserve System en worden gereguleerd door regels van staten en federale overheden. Banken zijn gecharterd door staten en door de federale overheid. Hoewel staatsbanken moeten opereren binnen de grenzen van de staten die ze charteren, kunnen 'nationale banken' vestigingen over de staatsgrenzen heen vestigen. Overheids- en federale regeringen stellen regels vast met betrekking tot banktransacties zoals hypotheken, leningen, creditcards en effecten. Staten en federale instanties bezoeken en onderzoeken regelmatig bankgegevens om de solvabiliteit en legitieme werking van de bank te waarborgen.

Banken en verzekeringen

Stap

De meeste consumenten gebruiken onshore retailbanken voor hun controle, spaargeld, leningen en hypotheken, maar rijke families kunnen particuliere banken betuttelen om hun trusts en portefeuilles te beheren. Zakelijke en zakelijke banken richten zich alleen op rechtspersonen, hoewel veel kleine bedrijven gebruik maken van de handige diensten van hun lokale retailbanken. De Federal Deposit Insurance Corporation verzekert deposito's bij onshore banken en spaarinstellingen die zijn gecharterd in de Verenigde Staten, maar dekt geen producten zoals aandelen, obligaties, effecten, aandelen in een beleggingsfonds, annuïteiten en verzekeringspolissen - doorgaans aangeboden door particuliere en grote commerciële banken. Vanaf 2014 waren individuele accounts van $ 250.000 gedekt. Offshore bankrekeningen kunnen worden verzekerd door agentschappen in het land waar ze zijn gevestigd. Accounts die zijn opgezet met onafhankelijke beleggingsadviseurs in onshore banken maar die niet in dienst zijn, vallen niet onder de FDIC-verzekering.