Inhoudsopgave:
De twee belangrijkste overwegingen voor kredietverstrekkers die leningen voor woninggelijkheid schrijven, zijn de waarde van het huis dat als onderpand wordt gebruikt en het vermogen van de leningnemer om de lening terug te betalen. Kredietverstrekkers schrijven geen leningen aan huisleningen die de waarde van een woning overschrijden en lenen ook niet tegen onverzekerde eigendommen of huizen in een ernstige staat van verval. Leners moeten een goede geschiedenis hebben van het tijdig betalen van schulden en voldoende inkomsten om betalingen te beheren. Underwritingrichtlijnen weerspiegelen de behoefte van de kredietgever om de geschiktheid van de aanvrager en het onderpand te bepalen.
Types
Normaal gesproken komen leningen voor woninggelijkheid in twee vormen: vastrentende leningen en variabele rentevoeten. Vaste leningen voor thuiskapitaal hebben normaal gesproken een looptijd van 10 of 20 jaar. HELOC's hebben een looptijd van 20 jaar, gedurende welke tijd leners de draaiende kredietlijn meerdere keren kunnen gebruiken op dezelfde manier als mensen creditcards gebruiken. De meeste mensen nemen home equity-leningen of -lijnen als tweede hypotheken af, maar ze kunnen ook de eerste pandrechtpositie op een woning innemen.
Kenmerken
Underwritingrichtlijnen vereisen dat de lener een debt-to-income ratio heeft van minder dan 50 procent en leners met lage credit scores hebben vaak DTI-limieten van 40 procent of minder. Om DTI te bepalen, verdelen geldschieters de maandelijkse schuldbetalingen van de lener in hun bruto maandelijks inkomen. Voor DTI-doeleinden omvatten geldschieters hypotheek- en onroerendgoedbelasting als schulden.
Lenders hanteren loan-to-value maxima op huizen die als onderpand worden gebruikt. Over het algemeen kunnen leningen niet meer bedragen dan 80 procent van de waarde van een woning. Als er een eerste pandrecht bestaat, kan de gecombineerde LTV van de twee leningen niet hoger zijn dan 90 procent van de waarde van het huis. Sommige banken beperken LTV en CLTV tot 60 of 70 procent.
Tijdsspanne
De meeste huisvestingsrichtlijnen voor overneming van het eigen vermogen van de bank vereisen dat leners hun twee meest recente loonfiches verstrekken om hun inkomen vast te stellen. Zelfstandigen moeten twee jaar bedrijfs- en persoonlijk belastingaangifte doen.
Lenders onderzoeken de kredietgeschiedenis van kredietaanvragers door kredietrapporten te bestellen bij Equifax, Experian en Transunion. Kredietrapporten dekken de vorige zeven jaar van de betalingshistorie van de leningaanvrager en zelfs een of twee late betalingen beïnvloeden de FICO-score.
misvattingen
Tijdens het overnameproces van een lening of lijn voor eigen vermogen kijken geldschieters naar de kaarten van het Federal Emergency Management Agency om te bepalen of huizen in overstromingsgebieden zijn. Veel kredietnemers zonder overstromingsverzekering zijn van mening dat geldschieters van hen eisen dat ze een onnodige overstromingsverzekering afsluiten. Overstromingsgebieden veranderen vaak en de meeste kredietnemers realiseren zich niet dat ze in overstromingsgebieden zijn totdat ze nieuwe leningen aanvragen. Het Congres stelt dat geldschieters vereisen dat mensen in overstromingsgebieden overstromingsverzekeringen kopen voordat ze ze goedkeuren voor leningen.
overwegingen
In sommige gevallen worden mensen niet goedgekeurd voor leningen omdat ze onvoldoende inkomen hebben of lage kredietscores hebben. Mensen die getrouwd zijn kunnen individueel een woningkrediet aanvragen als een van hen slecht krediet heeft. Sommige kredietverstrekkers stellen zelfs voor om niet-werkende echtgenoten leningen uit te schrijven omdat ze, tenzij ze veel hogere FICO-scores hebben dan de werkende echtgenoot, niets toevoegen aan de aanvraag. De meeste staten eisen niet-leenende echtgenoten om leningdocumenten te ondertekenen als de eigenaar van het huis, maar dit betekent niet dat ze als een lener moeten worden vermeld.