Inhoudsopgave:
Arbeidsongeschiktheidsverzekering biedt inkomen wanneer een werknemer gewond raakt, ziek wordt of niet in staat is om te werken. Arbeidsongeschiktheidsinkomen is niet typisch zo hoog als het salaris van een werknemer, maar is gebaseerd op een percentage van zijn loon. Handicapdekking is een van de duurste soorten verzekeringen vanwege het hoge aantal claims tegen dergelijk beleid.
Kortetermijn handicap
Kortetermijnongeschiktheid dekt werknemers die aanvankelijk arbeidsongeschikt zijn of kortdurend zijn uitgeschakeld. Een werkgever kan de premies voor kortetermijnongeschiktheid betalen via een plan dat alle werknemers dekt. De typische wachttijd voor een gehandicapte werknemer om uitkeringen te ontvangen is twee weken, en de dekking duurt tussen zes maanden en twee jaar. Uitkeringen zijn tussen de 80 en 100 procent van het salaris.
Lange termijn handicap
Langdurige invaliditeit heeft vaak meer beperkingen dan kortetermijnongeschiktheid. Beleid definieert handicap in termen van of een werknemer de gebruikelijke taken of enig werk kan uitvoeren. De voordelen zijn vaak beperkt tot 70 procent van het salaris van de werknemer. De gemiddelde wachttijd voor arbeidsongeschiktheidsuitkeringen is 90 dagen. Veel polissen betalen voordelen voor een vaste periode zoals vijf jaar, maar anderen blijven tot 65 jaar arbeidsongeschiktheidsinkomsten verstrekken.
Werkgroepplannen
Werkgevers dragen vaak de kosten van arbeidsongeschiktheidsverzekeringspremies voor alle werknemers via een groepsdekkingsplan. Groepsplannen betaald door werknemers zijn over het algemeen minder duur dan individueel beleid dat door werknemers wordt gekocht. Verzekeringsmaatschappijen berekenen premies op basis van de risico's voor de werkgelegenheid op een bepaalde werkplek. Kantoormedewerkers betalen bijvoorbeeld minder dan bouwvakkers. De uitkeringen aan werknemers zijn geen belastbaar inkomen als de werknemer de premies heeft betaald, maar de beloningen worden belast als de werkgever heeft betaald.
Individuele dekking
De kosten van individuele invaliditeitsdekking zijn vaak onbetaalbaar, ondanks iemands beroep. Individuele plannen bieden meer flexibiliteit bij het maken van beleidswijzigingen en het definiëren van dekking voor het betalen van uitkeringen als u niet in staat bent om uw huidige taken uit te voeren, zelfs als u in staat bent om inkomsten te verdienen met een andere baan. Individuen zijn vaak onderworpen aan een proefperiode voordat de dekking begint. Hiermee wordt voorkomen dat vervoerders onmiddellijk arbeidsongeschiktheidinkomsten uitkeren voor lopende terugvorderingen of reeds bestaande voorwaarden.