Tot dit jaar was mijn ervaring in de gezondheidszorg er een van toegankelijkheid en service die aan al mijn behoeften tegemoetkwam. Als een persoon die in het VK woonde, was betalen voor gezondheidszorg nooit een zorg geweest. Stel je voor dat je bij de minste hoest, verkoudheid of een pijnlijke joint naar een dokter gaat of een bezoek brengt aan de Eerste Hulp zonder de dreigende ondergang van een ziekenhuisrekening. Wel, dat was mijn leven. Totdat ik besloot om naar de VS te verhuizen. Mijn ervaring is op zijn zachtst gezegd oogluikend geweest.
In december bezocht ik de tandarts in het VK als een preventieve maatregel, wetende dat ik binnenkort zou verhuizen. Met vrienden en familie in de Verenigde Staten wist ik dat gezondheidszorg voor sommigen duur en onbetaalbaar was. Ik heb mijn tandarts op de hoogte gebracht van mijn verhuizing en hem gevraagd welk werk dan ook in de komende paar jaar te doen. Ik had vier vullingen, drie controles en een schone.
Terwijl de NHS tandheelkundige zorg dekt, maar het is een van de weinige diensten waarvoor een kleine bijdrage nodig is. Het kan ook moeilijk zijn om een NHS-tandarts te vinden. Ik was een van de gelukkigen. De kosten zijn op een gelaagde basis, afhankelijk van het soort zorg. Voor mijn bezoek heb ik in totaal $ 67,95 betaald.
Wat de medische zorg betreft, als ik een arts moest bezoeken, belde ik gewoon mijn huisartsenpraktijk en boekte ik een afspraak. Ik word gezien en verkrijg een recept (indien nodig) en toen ging ik; het bezoek kost niets. De receptkosten bedragen $ 10,59 per item, of u kunt een maandelijks abonnement betalen voor $ 10,91 in 12 maanden. Als ik de ziekenhuisafdeling moest bezoeken, ging ik gewoon. Ik heb geen rekening ontvangen, ik hoefde niet in de rij te wachten om het papierwerk te voltooien en mijn identiteit te valideren.
De NHS heeft zijn nadelen: hij barst uit de naad. De budgetten zijn overbelast, het personeel is overwerkt en onderbetaald. Het moreel is langzaam. Wachttijden kunnen lang zijn. Als u doorverwezen moet worden naar een specialist en een operatie nodig heeft, kunt u langer wachten dan in de VS, maar dat komt door de belasting van het systeem.
Omgekeerd was mijn ervaring in de VS het tegenovergestelde.
Toen ik hier aankwam, wist ik dat het een prioriteit was om een verzekering te krijgen. Ik was me bewust om dit via de markt te doen. Helaas biedt dat een aantal lacunes: je kunt pas een verzekering krijgen als je hier een adres hebt, je kunt zelfs geen offerte krijgen. Omdat ik alleen aan het verhuizen was, moest ik wachten om een plaats te vinden, en je kunt geen plaats vinden totdat je fysiek in de buurt bent.
Daarom moest ik een verzekeringsdekking krijgen als onderdeel van mijn reis. Maar zelfs dat had zijn beperkingen.
Als schrijver, en creatief, kwalificeer ik me voor Medicare - ik heb een aantal weken geleden een aanvraag ingediend en ben nog steeds in afwachting van een beslissing. Ik ben bang voor medische behandeling. Mijn angsten zijn werkelijkheid geworden; Ik heb al een maand last van tandpijn, maar Medicare dekt de meeste tandheelkundige zorg niet. Mijn medische verzekering heeft beperkte tandheelkundige dekking.
Toch zijn de gemiddelde kosten voor slechts een examen en schoonmaken in Portland $ 290, vergeleken met het nationale gemiddelde van $ 275. Ik kan me voorstellen dat ik een soort structurele onderneming nodig heb, gezien het soort pijn dat ik op twee gebieden ervaar. Vullingen in Oregon kosten gemiddeld overal van $ 86 - $ 146. Ik kijk naar een prijs van $ 462 tot $ 582!
Ik vind dat vooruitzicht angstaanjagend. Maar het is een realiteit waar ik voor moet staan.
Om de welbespraakte George Bernard Shaw te citeren: "Engeland en Amerika zijn twee landen die van elkaar worden gescheiden door dezelfde taal."
We spreken een gemeenschappelijke taal, maar we zijn heel anders. Ik zou zelfs zeggen dat onze gezondheidszorgsystemen ook een wereld apart zijn. Ik hoop dat ik het ga redden.