Health Savings Account vs. Flexible Spending Account

Spaarrekeningen voor de gezondheidszorg en flexibele uitgavendeclaraties zijn twee vormen van fiscaal voordelige plannen voor de betaling van gekwalificeerde medische kosten die zijn toegestaan ​​op grond van de Amerikaanse Internal Revenue Code (omzetbelastingwetgeving). Beide vormen van plannen bieden belastingbetalers de mogelijkheid om bepaalde medische kosten vóór belastingen te betalen. de plannen verschillen aanzienlijk.

Flexibele uitgavenrekeningen - Algemeen

Flexibele uitgavenrekeningen zijn de individuele werknemersrekeningen van flexibele uitgavenregelingen, plannen die door werkgevers zijn ontwikkeld voor werknemers en die vallen onder sectie 125 van de Internal Revenue Code. Bedragen die zijn bijgedragen aan flexibele uitgavenrekeningen worden niet belast voor doeleinden van de federale inkomstenbelasting of voor doeleinden van Medicare of sociale zekerheid. Medewerkers mogen dan alle gelden op de rekening gebruiken voor eventuele gekwalificeerde medische kosten die zijn goedgekeurd door de Internal Revenue Service.

Health Savings Accounts - General

Gezondheidsspaarrekeningen zijn medische spaarrekeningen waarbij de deelnemer jaarlijkse bijdragen kan betalen tot een vooraf ingestelde jaarlimiet. De bijdragen zijn aftrekbaar voor federale inkomstenbelastingsdoeleinden, maar tenzij ze worden gemaakt via een kwalificerend werkgeversplan, worden ze belast voor Medicare en socialezekerheidsdoeleinden. Beleggingen in het account worden belastingvrij. Rekeninghouders kunnen dan belastingvrije bedragen opnemen op de rekening voor eventuele kwalificerende medische kosten. Niet-gekwalificeerde opnames worden onderworpen aan een boete van 10 procent, hoewel deze boete wordt afgeschaft voor 65-plussers of ouder.

verkiesbaarheid

Niet alle belastingbetalers komen in aanmerking voor deze plannen. Belastingplichtigen mogen alleen deelnemen aan een flexibele uitgavenregeling als hun werkgever een formeel plan heeft opgesteld en gehandhaafd op grond van artikel 125 van de Internal Revenue Code. Vanwege de complexiteit van deze plannen zullen veel zeer kleine werkgevers ze niet vaststellen. Alleen belastingbetalers die zijn ingeschreven in een hoog-aftrekbaar gezondheidsplan, een verzekeringsplan, komen in aanmerking om deel te nemen aan plannen voor gezondheidszorgsparen. Vanwege de hoge out-of-pocket-kosten die vaak worden gemaakt in HDHP's, zijn deze onaantrekkelijk voor veel belastingbetalers.

Gebruik van fondsen

Zowel flexibele uitgavenrekeningen als gezondheidsspaarrekeningen stellen rekeninghouders in staat fondsen op de rekening te gebruiken voor gekwalificeerde medische kosten. Er kunnen ook flexibele uitgavenrekeningen worden opgesteld voor kosten van afhankelijke zorg. Fondsen die bijdragen aan flexibele uitgavenrekeningen moeten echter worden gebruikt binnen twee en een halve maand van het jaar waarin ze zijn bijgedragen. Als het niet wordt gebruikt in deze periode, gaat het geld verloren voor de accounthouder. Ziektekostenrekeningen hebben dergelijke beperkingen niet op het gebruik.