Inhoudsopgave:
Probate is het proces van het optellen, verkopen en distribueren van de bezittingen van iemand die is overleden zonder een bruikbare wil te verlaten.
Sommige staten hebben erfrechters en sommigen hebben een rechtbank, maar ze hebben allemaal een zakenzaak. In het algemeen begint het proces van de veroordeling wanneer een erfgenaam, een advocaat ingehuurd door een erfgenaam of een rechter die een verzoekschrift bij de rechter indient. Vervolgens publiceert ze de petitie in lokale kranten en stuurt ze kopieën naar wettelijke erfgenamen.
Tijdens de verhoorzitting onderzoekt de rechter de wil, als die er is, om er zeker van te zijn dat het echt ongeldig is. Als dat het geval is, wijst ze een executeur of beheerder aan - soms ook de persoonlijke vertegenwoordiger genoemd - om de nalatenschap te behandelen.
Het duurt vaak een jaar voordat de beheerder alle activa van de overledenen heeft veiliggesteld. Voor onroerend goed, kunstwerken, mooie juwelen, luxe auto's en andere activa met een onbepaalde waarde, huurt de beheerder een taxateur in om een nauwkeurige waarde te geven aan elke taxateur. De beheerder schrijft vervolgens voor de rechter een samenvatting van de resterende activa op, evenals de kosten van de nalatenschap en de verkochte activa om ze te betalen.
Als alles volgens verwachting verloopt, geeft de rechter de beheerder het startsein om de resterende activa te verdelen.
Diverse eigendommen
Vaak is de waarde van een landgoed gegroepeerd in een paar verkoopbare activa die niet kunnen worden gesplitst: bijvoorbeeld de Cadillac-lamp uit 1935 of Mom's Tiffany-lamp - en natuurlijk onroerend goed. Wetten verschillen van staat tot staat, maar de wettelijke erfgenamen kunnen tot een overeenkomst komen over activa die de een of de ander in plaats van geld wil, of een erfgenaam kan de belangen van anderen in een bepaald bezit kopen. Uiteindelijk kan de beheerder besluiten nemen zonder toestemming van de erfgenamen.
De beheerder verkoopt elk belangrijk goed voor een respectabele prijs, indien mogelijk. Beheerders gebruiken vaak een landgoedkoop voor persoonlijke bezittingen die in het huis van de overledene blijven terwijl de rest naar de veiling gaat. Tijdens deze verkoop kunnen teleurgestelde erfgenamen eigendommen kopen die ze niet van tevoren konden krijgen. Verkoop van onroerend goed is een vorm van verkoop onder contract.
Soms plaatst de rechtbank activa ter openbare veiling, met voorafgaande kennisgeving aan het publiek. Dit is een andere vorm van verkoop van successierechten. In juni 2015 bevatten veilingaanbiedingen in Marin County, Californië een lepelcollectie en een trimaraan van 27 voet. U kunt zich mogelijk aanmelden voor veilingberichten in uw omgeving.
Onroerend goed
Van alle items die onder probate worden verkocht, trekt vastgoed de meeste aandacht. Vermoedelijk zijn de prijzen goedkoop. In feite huurt de beheerder een makelaar in die het huis op de markt brengt, net als ieder ander. Het bod moet meestal ten minste 90 procent van de catalogusprijs bedragen.
Voor biedingen voor erfpachteigendom is doorgaans een aanbetaling van 10 procent vereist die doorgaans niet wordt terugbetaald. Bij verkoop van onroerend goed vraagt de beheerder na het doen van een bod om bevestiging door een rechter, die vervolgens een verkoopdatum tot anderhalve maand later vaststelt.
Andere kandidaat-kopers kunnen het bestaande bod overtreffen tot de verkoop definitief is en soms is er drama. Als er andere potentiële kopers met inleggeld verschijnen, is de rechtbank veilinghouder totdat het onroerend goed wordt verkocht en is de aanbetaling ter plaatse vereist.