Inhoudsopgave:
Zowel het fiscale als het monetaire beleid beïnvloeden de prestaties van de economie in de nabije toekomst. Een probleem dat de effectiviteit van elk van deze belemmeringen in de weg staat, is het tijdsverloop dat optreedt bij de implementatie van een beleid tot het feitelijke bewijs dat dit van invloed is op de economie. Er zijn verschillende redenen voor de vertraging, en het creëert aanhoudende problemen voor monetaire en budgettaire beleidsinspanningen om de economische omstandigheden te verbeteren.
Monetair beleid
Monetair beleid functioneert als een set instructies geïmplementeerd door de Federal Reserve Bank. De Federal Reserve Act bepaalt de doelstellingen van het monetaire beleid, dat ernaar streeft de werkgelegenheid te maximaliseren, de prijzen te stabiliseren en gematigde niveaus van langetermijnrentevoeten in stand te houden. De Federal Reserve Bank gebruikt het monetaire beleid om het geldvolume, de krediet- en rentetarieven te beheersen en te matigen. Het gebruikt deze als voertuigen om de werkgelegenheidsniveaus, productie-output en algemene prijsniveaus te beïnvloeden.
Fiscaal beleid
Fiscaal beleid is een reeks beslissingen die door de overheid worden vastgesteld. In wezen houden de beslissingen de aankoop van goederen en diensten in, evenals uitgaven voor overdrachtsbetalingen, zoals sociale zekerheid en welzijn, en het type en het bedrag van de in rekening gebrachte belastingen.
Tijdsverschil
Veranderingen in het monetaire beleid vergt normaal gesproken een bepaalde hoeveelheid tijd om een effect op de economie te hebben. De tijdsverschuiving kan van negen maanden tot twee jaar duren. Het begrotingsbeleid en de effecten ervan op de output hebben een kortere tijdsverschuiving. Wanneer het monetaire beleid de economie probeert te stimuleren door de rentetarieven te verlagen, kan het tot 18 maanden duren voordat er aanwijzingen zijn dat de economische omstandigheden verbeteren. Als de regering haar fiscale beleid wijzigt en ervoor kiest om de uitgaven te verhogen, kan het bovendien nog enkele maanden duren voordat de fiscale stimulans effect heeft op de economie.
Oorzaken
Als een voorbeeld van een tijdsverschil in actie, kan de Fed de rente verlagen, maar het zal tijd vergen om deze bezuinigingen weerspiegeld te zien in de economie om de volgende redenen. Ten eerste zullen huiseigenaren met hypotheken met een vaste rentevoet niet kunnen profiteren van renteverlagingen totdat hun leningen herfinancieren, wat een tot twee jaar kan duren. Gedurende deze twee jaar hebben lagere rentetarieven geen verschil gemaakt voor de hoeveelheid beschikbaar inkomen voor deze groep individuen. Bovendien kunnen consumenten en bedrijven een gebrek aan vertrouwen in de economie hebben, dus zelfs als de rentetarieven lager worden, zullen ze kijken naar de waarschijnlijkheid van toekomstige groeivooruitzichten voordat ze ervoor kiezen om te profiteren van de lagere rentetarieven. Dan mogen banken de volledige renteverlaging niet doorberekenen aan de consument, en eventuele bezuinigingen die ze doorgeven zullen langzaam gebeuren. Ten slotte, als de waarde van de dollar daalt, zou dit de export goedkoper maken voor andere landen; In andere landen worden orders echter meestal al meerdere maanden of langer vooraf gepland en zullen dus niet profiteren van de verandering in de waarde van de dollar. Uiteindelijk heeft het tijdsverschil verhinderd dat dit monetaire beleid op korte termijn een voordeel voor de economie zou hebben.
problemen
Een van de grootste problemen met tijdsverschillen is dat ze pogingen doen om de economie minder effectief te maken. Als de economie bijvoorbeeld een recessie doormaakt, dwingt de Fed een nieuwe monetaire beleidsbeslissing af om de rente te verlagen, en de overheid dwingt een nieuw fiscaal beleid af om belastingen te verlagen, de economie ziet mogelijk geen bewijs van echte effecten gedurende negen tot twaalf maanden. Gedurende deze periode kan de werkloosheid stijgen, wat moeilijk te verhelpen is. Omgekeerd doet zich een ander probleem voor wanneer de overheid te agressief is in haar pogingen om de economie te stimuleren en vervolgens een situatie creëert waarin de komende twaalf maanden inflatie veroorzaken vanwege de huidige expansie.