Letter of Credit Vs. Kredietlijn

Letters of credit en kredietlijnen hebben verschillende structuren en doeleinden. Een kredietlijn wordt meestal vastgesteld voor doorlopend gebruik zolang de lener maandelijkse betalingen blijft doen, terwijl een kredietbrief doorgaans wordt gebruikt om de betaling in één transactie tussen twee bedrijven te garanderen.

Kredietlijn

Een kredietlijn is een lening van een financiële instelling voor een bedrijf of individu dat discretionair gebruik van middelen mogelijk maakt tot een bepaalde limiet. Kredietlijnen worden meestal ondersteund door onderpand en kredietnemers worden rente in rekening gebracht door de geldschieter over fondsen waartoe toegang is verkregen. De structuur van een kredietlijn is vergelijkbaar met het bijhouden van een debetsaldo op een creditcard, in die zin dat de lening van onbepaalde duur is zolang de vereiste betalingen volgens planning worden gedaan. Beveiligde kredietlijnen verschillen echter van creditcards omdat ze de het risico dat de kredietverstrekker het activum dat de lening steunt, in bezit neemt als de lener in gebreke blijft bij betalingen.

Gebruik van een kredietlijn

Kredietlijnen worden vaak gebruikt door bedrijven en particulieren om inkomenstekorten van maand tot maand te dekken, maar kunnen voor verschillende doeleinden worden gebruikt, variërend van de aankoop van bedrijfsgerelateerde apparatuur tot het betalen voor een familievakantie.

• Individueel gebruik. Een veelvoorkomend type kredietlimiet voor individueel gebruik wordt ondersteund door het bedrag van het eigen vermogen in de woning en wordt verwezen naar een kredietlijn voor thuisvermogens., Of HELOC. Huiseigenaren hebben toegang tot fondsen door cheques te schrijven of een bankpas te gebruiken die gekoppeld is aan de kredietlijn.

• Zakelijk gebruik. Een bedrijf kan een kredietlimiet gebruiken om de bulkaankoop van materialen van verschillende leveranciers te financieren aan het begin van een productiecyclus voor een nieuw product.

Letter of Credit

Een kredietbrief biedt een betalingsgarantie van een financiële instelling naar een verkoper van goederen of diensten. Deze documenten worden vaak gebruikt bij transacties tussen bedrijven in verschillende landen, maar kunnen ook worden gebruikt voor binnenlandse deals. In het algemeen zijn er bij een kredietbrief drie partijen: de De verkoper / begunstigde, de koper, en de bank die de betaling heeft gegarandeerd. Een vierde partij, aangeduid als een adviserende bank, kan in een kredietbrief worden opgenomen als de verkoper de betaling naar een financiële instelling leidt. De betaling aan de verkoper kan worden gedaan door de koper of de bank van de koper. Als de bank de betaling doet, biedt de koper meestal een vergoeding aan op voorschotten.

Voorbeeld: een kredietbrief gebruiken

Een fabrikant in de Verenigde Staten heeft 1000 aangepaste widgets nodig die zijn geprijsd op $ 300 per stuk van een nieuwe fabriek in China. Om aan de specificaties van de bestelling te voldoen, moet de fabriek $ 50.000 lenen voor apparatuuraanpassingen. De transactie verloopt als volgt:

1. Vraag om een ​​garantie. Omdat de twee partijen nog nooit zaken hebben gedaan, vraagt ​​de fabriekseigenaar de koper om een ​​kredietbrief om de volledige aankoopprijs van $ 300.000 te garanderen.

2. Beveiligde lening en richt een adviserende bank op. De financiële instelling van de fabriek gaat ermee akkoord om de fabriek de gevraagde $ 50.000 te lenen, zolang deze als de adviserende bank wordt vermeld voor het geld dat wordt gegarandeerd door de kredietbrieven.

3. Verkrijgen letter of credit. De koper krijgt een kredietbrief van zijn bank, ondersteund door de waarde van de rekeningen van de koper op deposito bij die instelling.

4. Maak verzending en ontvang betaling. Nadat de bestelling is voltooid en verzonden, verstrekt de adviserende bank de vereiste documentatie voor betaling aan de garant van de koper, worden het geleende bedrag en bijbehorende kosten bij ontvangst in mindering gebracht en wordt het saldo aan de begunstigde doorgegeven.