Definitie van langetermijndeposito's

Er zijn veel geldsoorten op bankrekeningen, inclusief cheques en spaartegoeden, geldmarktrekeningen en depositocertificaten. Hoewel de eerste drie zeer liquide zijn, wat betekent dat er weinig eisen aan zijn wanneer het geld kan worden opgenomen, hebben cd's een specifieke term. Deposito's waarvan de looptijd langer dan een jaar is, worden als langlopend beschouwd.

Deposito's met een looptijd van meer dan één jaar worden beschouwd als langlopend

Lengtes van CD-termen

Banken bieden vele soorten depositocertificaten aan klanten aan, meestal variërend in een looptijd van drie maanden tot vijf jaar. Tijdens de looptijd van de CD betaalt de bank de deposant een vaste rentevoet, gewoonlijk maandelijks of driemaandelijks. Aan het einde van de looptijd (de vervaldatum) betaalt de bank de hoofdsom van de klant terug of rolt deze over naar een nieuwe CD.

Waarom klanten graag deposito's op lange termijn hebben

Klanten kiezen voor langetermijndeposito's van één of meerdere jaren om een ​​betere rente te krijgen. Over het algemeen geldt dat hoe langer het geld wordt opgesloten, hoe beter de rente die de bank moet betalen voor het voorrecht om dat geld te houden. Wanneer de rentetarieven laag zijn, leveren kortetermijndeposito's soms bijna niets op, vooral wanneer de inflatie in aanmerking wordt genomen. Vandaar dat klanten die het geld in het heden niet nodig hebben, akkoord kunnen gaan om het voor een langere periode op te sluiten in ruil voor een beter rendement.

Waarom banken houden van langetermijndeposito's

Deposito's zijn de belangrijkste financieringsbronnen van banken. Ze lenen de deposito's aan klanten uit in de vorm van hypotheken, kredietlijnen en andere soorten leningen. De bankreglementen bepalen hoeveel in leningen banken kunnen hebben met betrekking tot deposito's. Banken verdienen hun geld door het verschil tussen wat het hen kost om deposanten te betalen en de rentebetalingen die ze opnemen uit leningen. Lange termijndeposito's bieden een stabiele financieringsbron voor banken, terwijl geld in kortetermijndeposito's en betaalrekeningen te liquide is om op te steunen als een bron voor leningen.

Nadelen van langetermijndeposito's

Klanten worden bestraft met boetes als ze geld opnemen van CD's voordat de termijn voorbij is. Zo bieden langetermijndeposito's klanten minder financiële flexibiliteit. Ook als de inflatie tijdens de looptijd van de CD wordt verwarmd, wordt de koopkracht van het geblokkeerde geld onder druk gezet. Er zijn ook nadelen aan langetermijndeposito's voor banken. Ze moeten een hogere rente betalen dan op kortetermijndeposito's. Als de rente tijdens de looptijd daalt, blijven ze steken boven de marktrente.

Alternatieven voor langetermijndeposito's

Als de rentetarieven laag zijn en de inflatierisico's zichtbaar zijn, geven zelfs langetermijndeposito's mogelijk niet voldoende rente om ze de tijd van een klant waard te maken. In dit geval kunnen klanten overwegen extra risico te nemen in ruil voor een beter rendement met activa zoals annuïteiten, langlopende staatsobligaties of dividendbetalende aandelen. Banken die de deposito's nodig hebben om te kunnen lenen, kunnen worden gedwongen om de rente op langetermijndeposito's te verhogen om hun klanten te behouden.