Inhoudsopgave:
- Primaire en hoofdverblijven
- Secundaire woningen
- Primaire en secundaire woning bepalen
- Primaire en secundaire verblijfsvoorwaarden
Het kennen van het verschil tussen een hoofdverblijfplaats en een tweede woning is om vele redenen van vitaal belang. De Internal Revenue Service (IRS) stelt de belastingbetaler bijvoorbeeld in staat aftrekposten of tegoeden te nemen voor een hoofdverblijf, maar geen tweede woning. De Amerikaanse faillissementsrechtbanken staan, afhankelijk van het faillissementshoofdstuk, toe dat een schuldenaar een hoofdverblijfplaats vrijstelt, maar kan van hem eisen dat hij een tweede woning verkoopt. Het is dus belangrijk om het verschil tussen elke woning te kennen.
Primaire en hoofdverblijven
Een hoofdverblijfplaats, ook wel hoofdverblijfplaats genoemd, is waar een persoon voor de grootste tijd woont. Meestal is de hoofdwoning een huis of appartement. Het kan ook een boot, een condominium of een kamer in iemands huis zijn. De hoofdverblijfplaats is meestal waar u taken verricht, zoals stemmen in lokale, provinciale, provinciale en federale verkiezingen.
Secundaire woningen
Volgens de Amerikaanse wet is een tweede woning een plaats waar een persoon deeltijds of minder leeft dan de meerderheid van het kalenderjaar. Een tweede woning kan een vakantiehuis, een resort, een tweede huis of een appartement zijn. Een persoon kan meer dan één tweede woning hebben. Een huiseigenaar kan bijvoorbeeld in haar huis wonen, dat zij als haar hoofdverblijf beschouwt, maar een vakantiehuis in Georgia hebben en een kamer in het ouderlijk huis van haar ouders in New Jersey, waar zij blijft als ze voor hen zorgt.
Primaire en secundaire woning bepalen
Een primaire of secundaire woning wordt bepaald door de hoeveelheid tijd dat een persoon in een woning woont, evenals door documentatie. Een persoon biedt bijvoorbeeld gewoonlijk zijn werkgever, de belastingdienst, een bank en alle organisaties met zijn primaire adres. Ook gebruikt hij zijn primaire adres om een rijbewijs te verkrijgen. Als hij kinderen heeft, gaan ze naar school in het district van zijn hoofdverblijfplaats.
Primaire en secundaire verblijfsvoorwaarden
Een hoofdverblijfplaats moet doorgaans in de nabijheid van het werk van een persoon zijn. De definitie van een tweede woning kan ook variëren door de hypotheekverstrekker. Volgens de hypotheekportier moet een tweede woning minstens 50 mijl van het primaire huis van een persoon zijn om als een tweede woning te worden beschouwd. En een woning waar een persoon slechts kort verblijft of helemaal niet verblijft, kan worden beschouwd als een vastgoedbelegging, niet als een hoofdverblijf of een tweede woning.