Inhoudsopgave:
Op de financiële markten van vandaag overschakelt het geld binnen enkele seconden van instelling naar instelling over de hele wereld. Om een account goed te identificeren zonder afhankelijk te zijn van bank- en financiële instellingennamen (die erg op elkaar kunnen lijken), is een Bank Identifier Code (BIC) vastgesteld. Dit wordt vaak een BIC- of SWIFT-code genoemd en wordt het meest gebruikt bij internationale transacties. SWIFT staat voor Society for Worldwide Interbank Financial Telecommunication.
SWIFT-basis
SWIFT is het bedrijf dat door de International Organization for Standardization wordt aangewezen en dat in de financiële sector wordt gebruikt als de primaire autoriteit voor de BIC-toewijzing. Deze toewijzing identificeert banken ondubbelzinnig met behulp van een string bestaande uit acht tekens bestaande uit drie codes.
Bankcode
De bankcode verwijst naar de instelling waar de fondsen worden gehouden. Het wordt geïdentificeerd met behulp van een vierletterige code, meestal geassocieerd met de initialen van de instelling, maar niet altijd.
Landcode
De Internationale Organisatie voor Standaardisatie heeft aan elk land een code van twee letters toegekend. Dit vertegenwoordigt het land waarin de financiële instelling woont.
Locatie code
De locatiecode definieert meer specifiek de staat, provincie of tijdzone van de financiële instelling die huisvesting biedt voor de transactie. Het bestaat uit twee tekens die numeriek of alfabetisch kunnen zijn, of een combinatie.
Niet-netwerkinstellingen
Elke financiële instelling heeft wereldwijd een toegewezen SWIFT-nummer, ongeacht haar band met SWIFT. Instellingen die niet verbonden zijn met het netwerk, worden aan het einde van de locatiecode geïdentificeerd met een "1".