Wat zijn de verschillende soorten zorgorganisaties?

Het scala aan zorginstellingen omvat voorzieningen die behandeling, tests, revalidatie en therapie bieden. Het omvat ook de plannen die we gebruiken om te helpen betalen voor onze gezondheidszorg. Of u nu uw eigen ziekteverzekering koopt of dekking krijgt via uw werkgever, het begrijpen van de verschillende gezondheidszorgorganisaties - PPO, HMO, consumentgestuurd, POS en fee-for-service - kan u helpen te kiezen welke het beste aansluit op uw behoeften.

Een vrouwelijke arts geeft een tienermeisje een lichamelijk examen.credit: Brand X Pictures / Stockbyte / Getty Images

Preferred Provider Organizations

Hun grote netwerken van artsen, klinieken, laboratoria en ziekenhuizen, gecombineerd met de vrijheid om specialisten, faciliteiten en huisartsen te kiezen zonder verwijzing, hebben voorkeursleveranciersorganisaties of PPO's gemaakt. populair bij mensen die een hekel hebben aan beperkingen. PPO-deelnemers betalen een co-betaling van $ 10 tot $ 30 voor kantoorbezoeken, volgens eHealthInsurance, en betalen meestal een eigen risico voor buiten het netwerk vallende diensten voordat PPO-dekking het overneemt. WebMD adviseert dat de mogelijkheid om te kiezen waar medische hulp wordt gevraagd, de maandelijkse premies voor PPO hoger maakt dan voor andere soorten zorgorganisaties. U kunt ook te maken krijgen met claimformulieren en terugbetaling als u buiten het netwerk gaat.

Health Maintenance Organizations

HMO's of organisaties voor gezondheidsonderhoud beperken hun dekking tot artsen en faciliteiten in hun netwerk. Ze vereisen dat deelnemers een arts in de eerstelijnszorg kiezen om hun zorg te orkestreren. De huisarts moet verwijzingen doorgeven aan een patiënt die moet worden goedgekeurd voor diagnostische tests en om specialisten te zien, waardoor het ingewikkelder wordt om naar een uroloog of dermatoloog te gaan dan PPO-deelnemers ervaren. Als uw huisarts de HMO verlaat, moet u een nieuwe vinden. Premies voor HMO-dekking, volgens Medical Mutual van Ohio, zijn over het algemeen lager dan die aangerekend door andere plannen, en co-pays voor kantoorbezoek zijn standaard patiëntenkosten. HMO's betalen echter niets voor zorg buiten het netwerk, behalve in sommige noodsituaties. Ze kunnen ook het aantal behandelingen, de tijd die wordt doorgebracht in het ziekenhuis en tests per jaar beperken.

Door de consument gestuurde, hoog-deductibele gezondheidsplannen

Eén type zorgorganisatie combineert de vrijheid van een PPO met de lagere premie van een HMO: het consumentgerichte gezondheidsplan of CDHP. Ook genoemd hoog-aftrekbare gezondheidsplannen, CDHP's hebben een eigen risico, variërend van ten minste $ 1.250 voor individuen tot $ 2.500 voor gezinnen, volgens de National Business Group on Health. Zodra u dit aangewezen bedrag hebt betaald, betaalt het plan 100 procent van de kosten van medische behandeling en verdwijnen co-pays. Om deelnemers te helpen aan dit aftrekbare bedrag te voldoen, storten werkgevers van CDHP-deelnemers belastingvrij geld in een HRA-vergoedingstelsel voor gezondheidszorg of een account. Deelnemers aan HDHP of hun werkgevers storten vóór belastingen op een gezondheidsspaarrekening of een flexibele bestedingsrekening. De IRS stelt maximale premiegrenswaarden voor gezondheidsspaarrekeningen in, die werknemers kunnen opnemen wanneer zij van werkgever veranderen. Werkgevers nemen HRA-bijdragen af ​​die werknemers verbeuren als ze weggaan. Niet-gebruikte bedragen in beide accounts kunnen worden overgedragen naar het volgende planjaar.

Point-of-Service-plannen

Point-of-service zorgplannen zijn hybride versies van HMO's en PPO's. Net als bij HMO's heeft in-network care geen aftrekbare en lage eigen betalingen en wordt deze begeleid door een huisarts in de eerstelijns gezondheidszorg. Point-of-service-abonnementen bieden ook PPO-achtige voordelen buiten het netwerk. Deelnemers hebben te maken met hoge eigen bijdragen en moeten een aftrekbaar bedrag voor niet-netwerkzorg ontvangen, tenzij dit wordt doorverwezen door hun huisarts. Ze moeten ook bijbehorende rekeningen betalen en verzoeken om terugbetaling indienen. Volgens Bankrate betalen POS-deelnemers lagere premies dan die in een PPO, maar meer dan die met HMO-dekking.

Fee-voor-serviceplannen

Volgens Kiplinger, kostenvergoedingen voor zorgverzekeringen kosten het meest. Hoewel ze geen netwerkbeperkingen hebben, beperken ze wat ze betalen voor basis en grote medische dekking. Het bedrag dat dit beleid betaalt, verschilt per aanbieder van het plan. Een plan kan bijvoorbeeld 100 procent betalen voor een verblijf in een ziekenhuis, maar slechts 75 procent van de kosten voor artsen of laboratoria in verband met dat verblijf, of een aftrekbedrag van 20 procent voor de eerste $ 5.000. Fee-voor-service-premies komen overeen met het eigen risico: hoe lager het eigen risico, hoe hoger uw premiekosten. Wanneer artsen het plan niet rechtstreeks factureren, moeten patiënten vooraf betalen en claims indienen om te worden vergoed.