Inhoudsopgave:
Het gebruik van een creditcard kost veel kosten, van de uitgever die de kaart helemaal maakt tot aan de consument die het als betaalmiddel aanbiedt. Hoewel creditcards op de markt worden gebracht als een gemaksartikel voor gebruikers, zijn ze uiteindelijk bedoeld om winst te maken voor emittenten, rekening houdend met alle kosten die gemoeid zijn met het maken van de kaart.
Emissiekosten
Om klanten naar een kaart te trekken, moet een emittent dit doen op de markt brengen. Grote creditcardbedrijven spenderen jaarlijks honderden miljoenen dollars aan marketingkaarten aan potentiële klanten, van brochures in banken tot miljarden Super Bowl-reclames voor meerdere miljoenen. Naast de directe marketingkosten moeten uitgevende instellingen geld uitgeven aan het onderzoek en de ontwikkeling van nieuwe kaarten, de fysieke verwerking van kaarten en het personeel ter ondersteuning van al deze activiteiten. Terwijl beloningenkaarten een hoge vlucht hebben genomen, hebben emittenten extra kosten ondervonden biedt kaartvoordelen, variërend van jaarlijkse vergoedingen voor luchtvaartmaatschappijen en kilometragepunten tot contant geld voor aankopen door klanten. Fraudebestrijding en -preventie is ook een grote kostenpost geworden, omdat de federale wetgeving de aansprakelijkheid van consumenten voor frauduleuze aankopen beperkt tot $ 50 en de meeste grote kaartuitgevers deze aansprakelijkheid doorgaans tot nul reduceren.
Handelaarskosten
Veel verkopers accepteren creditcards om meer klanten aan te trekken en meer verkopen te genereren. Handelaars die creditcards accepteren, moeten betalen voor dat voordeel. Typische merchant fees lopen van 2 tot 3 procent van het transactiebedrag. Kaartuitgevers mogen ook extra kosten aan verkopers in rekening brengen, zoals netwerkautorisatiehonoraria of niet-aanwezige toeslagen op kaarten. Bedrijven moeten mogelijk ook voldoen aan een minimale omzetvereiste om een kaart te kwalificeren of te behouden, zoals $ 10.000 aan maandelijkse verkopen. Sommige verkopers helpen deze kosten te dekken door ze rechtstreeks aan consumenten door te geven.
Gebruikerskosten
Als klant kunt u een groot aantal kosten voor het gebruik van een creditcard tegenkomen. Sommige kaarten laden een jaarlijkse vergoeding. Deze worden vaak geheven door emittenten die uitgebreide diensten aanbieden, zoals een platina-kaart die korting geeft op luchtvaarttarieven. Andere emittenten brengen kosten in rekening voor klanten met een hoog risico, zoals klanten met een slecht krediet of die recent een faillissement hebben aangevraagd, om zichzelf te beschermen in geval van verlies.
De meeste creditcards worden opgeladen hoge rentetarieven voor klanten met een saldo van maand tot maand. In veel gevallen kunnen deze tarieven jaarlijks meer dan 20 procent bedragen. Hoewel u doorgaans een respijtperiode van één maand hebt voordat rentelasten voor uw aankopen worden gegenereerd, krijgt u onmiddellijk een rente-uitkering als u een voorschot op uw kaart neemt. Het goede nieuws is dat u deze kosten kunt vermijden als u eenvoudig uw volledige saldo elke maand betaalt en uw creditcard niet gebruikt als een geldautomaatkaart.
Een groot aantal andere toeslagen en toeslagen zijn bij de meeste creditcards gevoegd, maar het is onwaarschijnlijk dat u ermee geconfronteerd wordt als u op verantwoorde wijze met uw krediet gaat omgaan. Bij de meeste kaarten wordt bijvoorbeeld een bovengrenstarief in rekening gebracht als u kosten in rekening brengt die hoger zijn dan uw toegestane uitgaven, en de meeste kaarten brengen ook late kosten in rekening als u uw betaling niet op tijd uitvoert.