Het is het motto van een miljoen tienerfilms, heist-films en gevonden familieverhalen: we zijn sterker samen dan dat we uit elkaar zijn. Het is ook de centrale premisse van grote delen van de arbeidersbeweging en het Amerikaanse Hooggerechtshof heeft zojuist een uitspraak gedaan die de basis schudt.
Maandag gaf de rechtbank een 5-4 uitspraak in de zaak van Epic Systems Corp. v. Lewis. Het gaat erom of werknemers het management als een klasse kunnen aannemen of dat ze individueel moeten onderhandelen. Deze arbitrageregels omvatten grotendeels salaris- en uurgeschillen; het oorspronkelijke pak werd ingediend namens een groep werknemers die zeiden dat ze de betaling voor overuren niet hadden gekregen.
Schrijvend voor de meerderheid, zei de Rechtvaardigheid Neil Gorsuch dat de federale wetten zoals de Nationale Wet van de verhoudingen van de Arbeid en de Federale Wet van de Arbitrage nog houden, aangezien zij door Congres werden uitgevaardigd. Deze uitspraak zegt dat bedrijven dwangmaatregelen kunnen afdwingen waarin werknemers hun recht op collectieve arbitrage aftekenen. De leider van de dissensus, Justice Ruth Bader Ginsberg schreef: "Federale arbeidswetgeving is geen garantie voor een dergelijk isolement van werknemers." Justice Stephen Breyer suggereerde dat de uitspraak de kern raakt van de New Deal zelf.
Een advocaat die de werknemers in het geschil vertegenwoordigt, vertelde Chief Justice John Roberts dat deze uitspraak 25 miljoen werknemers treft. Individuele pakken gedurende uren opstellen en betalen is vaak duurder, tijdrovender en minder snel van de grond komen. Of werknemers casuïstiekzaken bij hun werkgever kunnen indienen voor een billijke vergoeding hangt nu af van de bereidheid van die werkgever om het toe te staan.