Private Vs. Landbezit van de overheid

Er is een groot verschil tussen particulier grondbezit en eigendom en beheer door de overheid. Een verschil is dat particuliere grondeigenaren onroerendgoedbelasting betalen en de overheid niet. Particuliere, staats- en lokale overheden en openbare instanties - zoals schooldistricten en waterdistricten - kunnen land bezitten. De federale overheid bezit geen grond; het beheert het land.

Publiek en privaat grondgebruik beïnvloedt mensen op verschillende manieren.

Federaal Landbeheer

De federale overheid beheert land voor specifieke doeleinden. Federale landmanagers zijn het Bureau of Land Management, Bureau of Reclamation en National Park Service binnen het ministerie van Binnenlandse Zaken; het Army Corps of Engineers en elk van de militaire afdelingen van het ministerie van Defensie; en de U.S. Forest Service binnen het Department of Agriculture. Het congres chartert elk agentschap dat landleasing toestaat; alleen een congreshandeling kan het land verkopen. Alle federale gronden zijn vrijgesteld van de vergunningvereisten van de staat of plaatselijke instanties.

Typen grondbezit

Land is eigendom van een 'bundel van rechten'. Het concept van de bundel is afgeleid van de Engelse common law die is opgesteld door Magna Carta uit 1215 in Groot-Brittannië. Wanneer de eigenaar alle rechten op het onroerend goed bezit, inclusief mineraal, water, oppervlakte, hout, dieren in het wild en natuurlijke hulpbronnen, heeft de eigenaar een zogeheten 'fee simple title'. Wanneer land wordt gekocht, geeft de verkoper aan welke rechten worden overgedragen aan de nieuwe eigenaar. Verkopers kunnen sommige rechten achterhouden of die rechten aan andere partijen verkopen. Het is niet ongebruikelijk om grond te kopen en minerale rechten te vinden, waterrechten of gebruiksrechten zijn niet inbegrepen in de verkoopprijs.

Eigendom van staat en lokale overheid

Staten, provincies, steden, schooldistricten en districten voor speciale doeleinden hebben land op dezelfde manier als een individu land bezit - met een akte of een titel. Land dat eigendom is van staats- en lokale overheden, wordt meestal gekocht bij privéfeesten of door actie van het Congres. Het grondgebruik in openbare handen varieert van staat tot staat en van jurisdictie. Sommige regeringen houden grond als conserven of parken; anderen kunnen het land aanwijzen voor utilitaire doeleinden, wegen, luchthavens, scholen, stortplaatsen, gevangenissen of faciliteiten voor afvalwaterbehandeling.

In het westen van de Verenigde Staten compenseerde de federale overheid sommige staten die land in vertrouwen gaven tot ze werden verkocht door de staat met opbrengsten die aan scholen waren overgedragen. Deze eigendommen worden gewoonlijk "staatsgebieden" genoemd. Afhankelijk van de wetten van de staat, kan het gebruik van staatsgrond worden vrijgesteld van plaatselijke bestemmingsplannen.

Private Land Ownership

Landen die niet in het bezit zijn van een ander overheidsbedrijf, zijn in privébezit. Het particuliere landgebruik wordt gereguleerd door staatswetten en codes die zijn vastgesteld door steden en provincies. Dit zijn de enige drie instanties die het gebruik van grond mogen reguleren. De meest voorkomende lokale landgebruiksverordening is de bestemmingscode. Er mag geen privéland worden gebruikt of ontwikkeld zonder zonering. Particuliere grondbezitters betalen onroerendgoedbelasting op basis van de wetten van elke staat.

Eigendomsrechten

Het recht om een ​​woning te gebruiken wordt gegeven door een stad of provincie wanneer de bestemmingscode een opsomming geeft van het grondgebruik dat is toegestaan ​​in de verschillende zoneverdistricten. Als een landgebruik is toegestaan, kan niemand een landeigenaar het recht ontnemen om dat gebruik te ontwikkelen op privé-eigendom. Het rechtsgebied kan regelen waar het gebruik wordt geplaatst, hoe ver terug van eigendomslijnen en ontwerpkenmerken zoals hoogte of architectuur, maar het kan het recht van een eigenaar van een eigendom om het land te gebruiken niet weigeren in overeenstemming met de regels van de zone. Soms wordt een zoneslijst gebruikt die kan worden goedgekeurd met de discretie van de lokale overheid. Eigenaars van onroerend goed moeten goedkeuring aanvragen om dit landgebruik te ontwikkelen. Met de naam "Voorwaardelijk" of "Speciaal" Gebruik Vergunningen, steden en provincies hebben de mogelijkheid om dergelijke verzoeken goed te keuren of te weigeren. Dit type gebruik wordt een "eigendomsrecht" genoemd vanwege de vereiste voor goedkeuring van de vergunning.