Inhoudsopgave:
Een wederzijdse verzekeringsuitwisseling is de vorming van een vereniging van entiteiten, waarbij elk lid van de vereniging het risico van de ander op zich neemt. Winsten en verliezen worden gedeeld in directe verhouding tot hoeveel verzekeringsdekking een lid heeft. De regeling is vergelijkbaar met een onderlinge verzekeringsmaatschappij, die eigendom is van de verzekerden, en plaatst premium dollars die worden ontvangen in een pool, die wordt gebruikt om claims te betalen. Leden van het wederkerige worden eerder abonnees genoemd dan polishouders.
Concept
Het concept achter een wederzijdse verzekeringsmaatschappij is dat, aangezien alle premies die van leden van de vereniging worden geïnd, worden gebruikt om te betalen voor verliezen die leden van verenigingen hebben geleden, is elk lid zowel een verzekeraar als een verzekerde. Alle beslissingen worden intern genomen, zonder dat er een raad van bestuur nodig is, en de vereniging kan haar eigen richting bepalen met weinig externe inmenging.
Geschiedenis
Wederkerige uitwisselingen verschenen voor het eerst meer dan honderd jaar geleden. Over het algemeen bestonden ze uit groepen mensen die in hetzelfde bedrijf werkten, zoals handelaren in droge goederen, die ervoor kozen om verzekeringscontracten met elkaar uit te wisselen in plaats van een typische verzekeringsmaatschappij te gebruiken. Hun voornaamste doel was om hun bedrijven te beschermen tegen verlies als gevolg van brand. Wanneer een verlies door één van de leden zich voordeed, werden fondsen van elke inschrijver verzameld in directe verhouding tot het bedrag van hun individuele bijdrage.
Components
Wederzijdse beurzen bestaan uit twee componenten: de wederkerige inter-verzekeringsbeurs en de procureur-in-fact (AIF). De uitwisseling is de feitelijke verzekeringsmaatschappij die wordt beheerd door een raad van bestuur en die beleid en procedures dicteert. Het AB is een afzonderlijke juridische entiteit die wordt geselecteerd door de raad van bestuur en die de dagelijkse werkzaamheden van de wederpartij beheert.
voordelen
Voordelen van een wederzijdse uitwisseling hebben in de eerste plaats betrekking op de AIF. Eigenaars van de abi hoeven geen polishouders van de beurs te zijn, dus zij nemen geen van de risico's van de uitwisseling op zich. Omdat het een afzonderlijke entiteit van de uitwisseling is, creëert het zijn eigen waarde op basis van de inkomstenstroom die het genereert, minus bedrijfskosten, zodat het zijn waarde kan verhogen door nieuwe leden te werven.
nadelen
Een nadeel van wederzijdse uitwisselingen is dat het misschien moeilijk is om de benodigde fondsen bijeen te brengen om het bedrijf uit te breiden. Omdat het uit twee afzonderlijke entiteiten bestaat, kunnen de kosten hoger zijn dan die voor slechts één bedrijf. Vanwege de aard van de zakelijke afspraak, worden reciprocals over het algemeen zwaarder gecontroleerd door verzekeringsregulatoren en als de exchange wordt verkocht, vereist dit vaak een volledige reorganisatie van de entiteiten.